навылу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вылушчыць нейкую колькасць зерня. Навылушчваць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напераваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перавярнуць, перакуліць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрараза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прарэзаць, прапілаваць пэўную колькасць. Напраразаць адтулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што і чаго.

Начарціць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейко́з, ‑у, м.

Захворванне крыві, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў; белакроўе.

[Ад грэч. leukos — белы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малале́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае недастатковую колькасць лясоў; бедны лесам. Малалесная вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́чнасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць тую ці іншую колькасць малака. Малочнасць кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захвара́льнасць, ‑і, ж.

Адносная колькасць захворванняў за пэўны прамежак часу. Знізіць захваральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінцо́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае невялікую колькасць свінцу (пра сплавы). Свінцовістая бронза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае невялікую колькасць кіслаты. Слабакіслая глеба. Слабакіслы торф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)