1.Разм. Ператварацца ў попел. Сам горад папялеў у агні.Баранавых.
2. Набываць колер попелу. Ужо і зоры ночы позняга лета папялець сталі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́гра, ‑ы, ж.
Густа-чырвоны, пурпуровы колер. На ніцях белай павуціны Прывозяць восень павучкі. Яе красёнцы, чаўначкі У моры лесу мільганулі І лісце ў багру апранулі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барвя́нец, ‑нцу, м.
Густа-чырвоны, пурпуровы колер. Тыя дрэвы, што засталіся, змянілі свой зялёны ўбор на барвянец і золата, дэманструючы гэтым непарушнасць законаў жыцця і смерці.Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вішнёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вішні. Вішнёвы сад. Вішнёвы цвет.// Прыгатаваны з вішань. Вішнёвае варэнне.
2. Цёмна-чырвоны; колеру вішні. Вішнёвы колер. Вішнёвая сукенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lemon
[ˈlemən]1.
n.
1) лімо́н -а m., цытры́на f.
2) сьветла-жо́ўты, лімо́нны ко́лер
2.
adj.
лімо́нны (ко́лер і смак)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pastel1[ˈpæstl]n.
1. пастэ́ль;
in pastel (малю́нак) пастэ́ллю
2. малю́нак пастэ́ллю
3. пастэ́льны ко́лер, тон
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Сіневаро́ць ‘пралеснік шматгадовы, Mercurialis perennis L.’ (гродз., маг., Кіс., Байк. і Некр.). Да сіні і ‑варочаць; магчыма таму, што расліна пры сушцы набывае сіні або фіялетавы колер; гл. Нейштадт, Определитель, 371 і наст. Параўн. балг.син отврат ‘расліна, якая ў вадзе набывае сіні колер’ з той жа ўнутранай формай. Рус.синеворо́т, во́рот сини ‘казялец едкі’, якая, паводле Аненкава (290), часта ўжываецца ў чараўніцтве і таму, відаць, ад приворот ‘нагавор; прыварот, прычароўванне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gedéckt
a
1) кры́ты, пакры́ты, закры́ты
2) прыглу́шаны (тон); ма́тавы (колер)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сухазло́тка ’тонкія пласцінкі золата для аздобы, сусальнае золата’ (Гарэц.), параўн. укр.сухозоло́тица ’тс’. Відавочна, па фанетычных прыкметах паланізм; параўн. сухапазлача́ны ’колер фарбы пад золата’ (Варл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ядаві́тыпрям., перен. ядови́тый;
~тае рэ́чыва — ядови́тое вещество́;
~тая змяя́ — ядови́тая змея́;
я. ко́лер — ядови́тый цвет;
~тая ўсме́шка — ядови́тая улы́бка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)