саракапя́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Гармата з калібрам ствала ў сорак пяць міліметраў. Здрыганулася зямля, захадзіла хадуном у рацэ вада, як закіпеўшы: сталі біць саракапяткі. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усма́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1. Дайсці да знямогі ад смагі. Усмаг араты за дзень у полі.
2. Перасохнуць ад недахопу вільгаці. Усмагла зямля, патрэскалася.
3. Разм. іран. Вельмі захацець выпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усмакта́ць сов. всоса́ть, впита́ть, втяну́ть; поглоти́ть;
по́мпа з вадо́й ~та́ла пясо́к — насо́с с водо́й всоса́л (втяну́л) песо́к;
зямля́ ўсмакта́ла ві́льгаць — земля́ всоса́ла (впита́ла) вла́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
усо́хнуць сов.
1. (затвердеть) засо́хнуть;
зямля́ ўсо́хла — земля́ засо́хла;
2. (уменьшиться в весе при высыхании) усо́хнуть;
3. засо́хнуть, зача́хнуть;
дрэ́ва ўсо́хла — де́рево засо́хло (зача́хло)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Ґе́лда ’неўрадлівая шаравата-белая глеба; зямля, якую цяжка апрацоўваць’ (Яшкін.). Ці не з польск. giełda ’натоўп, цісканіна, таўкатня’ (> ’утаптанае месца’ > ’неўрадлівая глеба’)? Аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 277.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
eavesdrop
[ˈi:vzdrɑ:p]
1.
v.i.
падслухо́ўваць
2.
n.
1) капе́ж капяжу́ m.
2) зямля́ пад на́вісьсю стра́хі (куды́ сьцяка́е капе́ж), падстрэ́шша n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
loam
[loʊm]
n.
1) гліня́ная абма́зка, сама́н -у m.
2) ураджа́йная зямля́; глі́на й пясо́к зь перагно́ем
•
- clay loam
- sandy loam
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
revolve [rɪˈvɒlv] v. круці́цца, вярце́цца (вакол сваёй восі);
The fan revolved slowly. Вентылятар павольна круціўся;
revolve around/round smth. вярце́цца вако́л чаго́-н.;
The earth revolves around the sun. Зямля верціцца вакол Сонца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
verhéißen
* vt высок. абяца́ць, прадка́зваць (поспех і г.д.); абяца́ць (выздараўленне і г.д.)
◊ das verhéißene Land — запаве́тная зямля́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бады́ль, ‑я, м.
Тое, што і бадыліна. Хлопец блукаў вачыма па агародзе Раманюкоў, дзе тлустая, чорная зямля, кукурузныя бадылі, маса лісцяў яблынь, вінаграду і гародніны сведчылі, што тут сабраны багаты ўраджай. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)