Verbum

ла́зы, ‑аў; адз. лаз, ‑а, м.; лазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. лазкі, ‑зак; ж.

Этнаграфічная група грузінаў, якая жыве ў Аджарскай АССР і ў Турцыі.

манці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць мантаж, зборку чаго‑н. Манціраваць кран. Манціраваць вежу. Манціраваць фільм. □ Група рабочых манціравала абсталяванне, аб нечым узрушана размаўляючы. Гамолка.

[Ням. montieren, фр. monter — збіраць.]

плацэнта́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да плацэнты.

2. у знач. наз. плацэнта́рныя, ‑ых. Вышэйшая група млекакормячых, у якіх плод звязан з арганізмам маці плацэнтай.

разве́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разведкі (у 2 знач.). Разведачнае бурэнне. Разведачныя работы.

2. Які займаецца разведкай. Разведачная партыя. Разведачнае судна. Разведачная група.

спецгру́па, ‑ы, ж.

Група спецыяльнага прызначэння. У брыгаду ўвайшло чатыры атрады і спецгрупа. Шамякін. Адной з адказных прац — разведкай на карысць спецгрупы генеральнага штаба — займалася .. [Маруся]. Брыль.

трыёль, ‑і, ж.

Трохдольная рытмічна я музычная фігура ў музыцы двухдольнага размеру; група з трох рытмічна аднолькавых пот, роўных па працягласці дзвюм нотам таго ж напісання.

[Ням. Triole.]

хамі́ты, ‑аў; адз. хаміт, ‑а, М ‑міце, м.; хамітка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. хаміткі, ‑так; ж.

Група народнасцей Паўночнай Афрыкі, якія гавораць на блізкіх мовах.

хлары́ты, ‑аў; адз. хларыт, ‑у, М ‑рыце, м.

1. Група слюдападобных мінералаў, якія ўтрымліваюць хлорыстыя злучэнні.

2. Солі хлорыстай кіслаты, выкарыстоўваюцца для адбельвання тканін, цэлюлозы, паперы.

[Ад грэч. chlōros — зялёны.]