rzeczownik

м. грам. назоўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

partykuła

ж. грам. часціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

g

= gram — грам; г

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зале́жнасць ж.

1. зави́симость;

2. грам. подчине́ние ср., подчинённость, страда́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зага́дны

1. повели́тельный;

2. прика́зный;

○ з. лад — грам. повели́тельное наклоне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прысло́ўе I ср., грам. наре́чие

прысло́ўе II ср., разг. присло́вье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

незако́нчаны

1. незако́нченный, неоко́нченный;

2.: ~нае трыва́нне грам. несоверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сцвярджа́льны в разн. знач. утверди́тельный;

○ с. сказ — грам. утверди́тельное предложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

парата́ксіс м грам Paratáxe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

часці́ца ж грам Partíkel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)