Áder

f -, -n

1) крывяно́сны сасу́д; ве́на, артэ́рыя; жы́ла

2) горн. жы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Háuer

m -s, -

1) іко́л

2) дыял. вінаро́б, вінагра́дар

3) горн. забо́йшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рубі́ць I несов., порт. обруба́ть;

р. ху́сткі — обруба́ть платки́

рубі́ць II несов., плотн., горн. руби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

канцэнтра́т

(н.-лац. concentratus = засяроджаны, сабраны)

1) гатовы харчовы прадукт у сухім прасаваным выглядзе (напр. к. кашы);

2) корм высокай пажыўнасці для жывёлы;

3) горн. прадукт абагачэння карысных выкапняў, прызначаны для далейшай перапрацоўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

не́руш ж разм горн Féste f -, -n, Pféiler m -s, -;

ахо́ўная не́руш Sícherheitspfeiler m, Schútzpfeiler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

доруба́ться

1. дасяка́цца;

2. плот., горн. дару́блівацца; см. доруби́ться;

3. страд. дасяка́цца; дару́блівацца; см. доруба́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прохо́дка горн. прахо́дка, -кі ж.;

прохо́дка шахт прахо́дка шахт;

прохо́дка тунне́лей метро́ прахо́дка тунэ́ляў метро́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цели́к

1. уст., прост. (место без дорог) цалі́к, -ку́ м.;

2. горн. цалі́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

eksploatacja

ж. эксплуатацыя;

eksploatacja samochodu — эксплуатацыя аўтамабіля;

eksploatacja odkrywkowa (naziemna) горн. адкрытая распрацоўка; кар’ер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тру́маль ‘бітон’, труме́льчык ‘невялікая каструлька з ручкай’ (Рэг. сл. Віц.), сюды ж тру́ман ‘паходны жалезны чайнік з вузкім горлам і шырокім дном’ (Касп.), параўн. рус. пск. тру́моль ‘чайнік’. Рэгіянальнае запазычанне з лат. trumulis ‘конусападобны бляшаны сасуд, банка, чайнік’, якое з н.-ням., усх.-фрыз. trummel ‘барабан або іншы шумны моцны інструмент’, ‘бляшаны посуд з накрыўкай’, параўн. таксама ням. Trommel ‘барабан, вал, цыліндр’, якія праз ст.-в.-ням. trumba ўзыходзяць да франц. trompe ‘медны рог, труба, горн’ < італ. tromba ‘труба’ (Каруліс, 2, 432; Васэрцыер, 237).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)