камедыя́нцтва, ‑а, н.

Прытворства, крыўлянне. — Годз[е] задавацца, Саўка. Даволі камедыянцтва! Я знайду спосаб прымусіць цябе гаварыць тое, што трэба. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́сцеж, прысл.

Разм. Адкрыта, шчыра (гаварыць, выступаць). Містэр, гавару я з вамі наросцеж, Каб пачуў мяне За акіянам народ. Карызна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sensownie

разумна, разважна, разважліва;

mówić sensownie — гаварыць разважна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

słusznie

правільна; слушна;

mówić słusznie — гаварыць слушна (правільна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

komplement, ~u

м. камплімент;

prawić ~y — гаварыць кампліменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

banał, ~u

м. банальнасць;

pleść ~y — гаварыць банальнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyrdymalki :

pleść (opowiadać) dyrdymalki — плесці кашалі; гаварыць глупства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

катры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

◊

Завесці катрынку (разм., неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.

|| прым. катры́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́жкі, -ая, -ае.

1. Які мае значную вагу пры невялікім аб’ёме.

В. тавар.

2. перан. Пераканаўчы.

В. доказ.

Важка (прысл.) гаварыць.

3. перан. Пазбаўлены лёгкасці; цяжкі.

Важкія крокі.

|| наз. ва́жкасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́фма, -ы, мн. -ы, рыфм і -аў, ж.

Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.

Мужчынская р. (з націскам на апошнім складзе вершаванага радка). Жаночая р. (з націскам на перадапошнім складзе вершаванага радка). Гаварыць у рыфму.

|| прым. ры́фменны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)