сухме́нь, ‑і, ж.
Разм. Сухая гарачая пагода. Кажа [дзед], што роўна пяцьдзесят год таму назад у Францыі была нечуваная сухмень — усе сенажаці, палеткі павыгаралі. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапчано́к, ‑нка, м.
Памянш. да тапчан; невялікі тапчан. Гэта была шпітальная кладоўка, у дальнім кутку якой стаяў мой тапчанок, змайстраваны з негабляваных дошак. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́брык, ‑а, м.
Памянш. да цэбар; невялікі цэбар. [Васіль] пайшоў у сенцы, зачэрпнуў з кляновага цэбрыка поўную конаўку; вада была халодная — толькі са студні. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spray1 [spreɪ] n.
1. галі́нка, гро́нка; па́растак; ду́бчык;
a spray of diamonds бро́шка ў вы́глядзе гро́нкі дыяме́нтаў
2. буке́цік, бутанье́рка;
He had a spray in his buttonhole. У яго была бутаньерка ў пятліцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
accident
[ˈæksɪdənt]
n.
1) нешчасьлі́вы выпа́дак, здарэ́ньне n.
an automobile accident — аўтамабі́льная ава́рыя
2) нечака́ны выпа́дак
Their meeting was an accident — Іхная сустрэ́ча была́ выпа́дкам
•
- by accident
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ordinary
[ˈɔrdəneri]
1.
adj.
1) звыча́йны
2) пасрэ́дны, неціка́вы
The speech was ordinary and tiresome — Прамо́ва была́ неціка́вая і ўто́мная
2.
n. out of the ordinary
незвыча́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
proficient
[prəˈfɪʃənt]
1.
adj.
уме́лы, спра́ўны
2.
n.
экспэ́рт -а m.; зна́вец -ўца, зна́ўца -ы m.
She was very proficient in music — Яна́ была́ вялікім зна́ўцам му́зыкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ба́біч ’падобны да бабы мужчына’ (Бяльк.), ’дзіця жанчыны, якая ўжо бабіла, была бабкаю-павітухаю’ (Бяльк., Янк. III, Шат., Жд.). Утварэнне суфіксам ‑іч (усх.-слав. ‑ičь < прасл. ‑iti̯ь) ад ба́ба ’баба’, ’баба-павітуха’. Параўн. падобныя назвы: рус. ба́бич ’бабнік’, укр. ба́бич лавелас, бабнік’, ’самец страказы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бляск (БРС, Шат., Сцяшк. МГ). Укр. бляск ’тс’. Падобныя формы ёсць і ў некаторых рус. гаворках (зах.): бля́скать, бля́скнуть. Бясспрэчнае запазычанне з польск. blask ’тс’ (< blěsk; Брукнер, 29; Слаўскі, 1, 34). У бел. мове была б адпаведнасць блеск. Параўн. і ст.-бел. бляск (Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прабі́нда экспр. ’дасціпны’ (смаляв., Сл. ПЗБ.). Значэнне, мабыць, вызначана недакладна, параўн.: я прабінда была, усюды залезу, г. зн. ’пралаза, пройда і г. д.’ Дэрыват ад бінда (гл.) з прыст. пра-, якая — з семантычна блізкіх пракуда, пралаза і да т. п., параўн. біпды біць ’гультайнічаць’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)