распрацава́ць сов., в разн. знач. разрабо́тать;

р. прае́кт — разрабо́тать прое́кт;

р. пыта́нне — разрабо́тать вопро́с;

р. го́лас — разрабо́тать го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слязлі́вы

1. в разн. знач. слезли́вый;

~вае дзіця́ — слезли́вый ребёнок;

с. го́лас — слезли́вый го́лос;

2. (о глазах) слезя́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыво́жны в разн. знач. трево́жный, беспоко́йный;

т. го́лас — трево́жный го́лос;

~ныя ве́сткі — трево́жные изве́стия;

т. сігна́л — трево́жный сигна́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісклі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі тонкі, вісклівы (пра голас, гукі). Тоненькім, пісклівым, як у птушкі, галаском .. [дзед Мірон] апавядаў майму бацьку былі. Бядуля. // Аб тым, хто мае такі голас. Пісклівы чалавек. // Які пішчыць (аб прадметах).

2. Які многа пішчыць, схільны да піску. — [Малыя] ўсе такія пісклівыя. Карпюк. Хто гнёзды ўе, хто ловіць мошак, — Сваіх пісклівых корміць крошак. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hell

a

1) све́тлы, я́сны, я́ркі, яскра́вы

es wird hell — дне́е

2) зво́нкі (голас)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

музыка́льны

(лац. musicalis)

1) здатны да музыкі, здольны ўспрымаць і правільна перадаваць яе (напр. м. слых, м. чалавек);

2) прыемны на слых, меладычны (напр. м. голас).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

басі́дла, ‑ы, м.

Разм. Моцны басісты голас, гук. А от волат «Шчука», нязграбны дзябёлы паравозішча, рыкае густым басідлам, аж шыбы дрыжаць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з правам толькі выказваць сваё меркаванне аб справе, але не выносіць рашэння аб ёй. Дарадчы голас. Дарадчы орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́тухна, ‑ы, ж.

Разм. Ласкавы зварот да дзіцяці. [Вулька] .. над самай галавой пачула знаёмы голас: — Дзетухна мая, што гэта нясеш ты такое? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здаро́ўканне, ‑я, н.

Разм. Прывітанне пры сустрэчы з пажаданнем здароўя. — Што скажаш? — пачуўся характэрны голас Гартнага ў адказ на маё здароўканне. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)