прысялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго-што.

Пасяліць дадаткова да раней паселеных; падсяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́варацень, ‑ратня, м.

Паводле паданняў — чалавек, які ператварыўся, абярнуўся ў каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Разм. Узмоцнена агітуючы, пераканаць у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разадзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; зак., каго-што.

Разм. Вельмі прыгожа, па-святочнаму адзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго-што.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлахма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго-што.

Зрабіць лахматым. Разлахмаціць валасы. Разлахмаціць вяроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разна́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Разахвоціць, прывучыць да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; ‑куём, ‑куяце; зак., каго-што.

Тое, што і раскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьдзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які аказвае супрацьдзеянне; накіраваны супраць каго‑, чаго‑н. Супрацьдзейныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Тое, што і торкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)