сці́плы, -ая, -ае.

1. Стрыманы ў паводзінах, абыходжанні, просты і прыстойны, пазбаўлены ганарыстасці. С. чалавек. С. працаўнік.

2. перан. Абмежаваны, нязначны, невялікі, якога ледзь хапае. Сціплая зарплата. Сціплыя вынікі працы.

4. Просты, звычайны, без прэтэнзій на раскошу. Сціплая мэбля. Сціпла (прысл.) апранацца.

|| наз. сці́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

гала́нтны

(фр. gallant)

вельмі ветлівы, далікатны, добра выхаваны (напр. г. чалавек).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

імпатэ́нт

(лац. impotens, -ntis = бяссільны)

чалавек, які пакутуе на імпатэнцыю 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інтэлектуа́л

(лац. intellectualis = разумовы)

чалавек з высокаразвітым інтэлектам; работнік разумовай працы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сутэнёр

(фр. souteneur)

маральна паўшы чалавек, які жыве на сродкі прастытуткі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

філантро́пія

(гр. philanthropia, ад phileo = люблю + anthropos = чалавек)

дапамога бедным, дабрачыннасць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

філі́стэр

(ням. Philister)

чалавек з абывацельскім, мяшчанскім кругаглядам і ханжаскімі паводзінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

здольны, ✂.

  1. Які мае здольнасці да чаго-н., таленавіты.

    • З. інжынер.
    • З. да матэматыкі.

  2. Які можа што-н. зрабіць; які валодае пэўным уменнем.

    • З. да ўсякай работы.
    • Гэты чалавек на ўсё з. (ні перад чым не спыніцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кавалер​1, ✂, м.

  1. Мужчына, які танцуе з дамай, суправаджае яе на гулянні, а таксама які заляцаецца да дзяўчыны, паклоннік.

    • Яна чакае свайго кавалера.

  2. Малады чалавек, халасты мужчына (разм.).

    • Сын бярэцца ўжо пад кавалера.

|| прым. кавалерскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыметны, ✂ і прыкметны, ✂.

  1. Такі, што лёгка прымеціць.

    • П. шрам над брывом.
    • Ён прыметна (прыкметна) (прысл.) пахудзеў.

  2. Які выдзяляецца сярод іншых.

    • Ён чалавек п.

  3. Які з’яўляецца прыметай, адзнакай.

    • П. знак.

|| наз. прыметнасць, ✂ і прыкметнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)