néigen

1.

vt нахіля́ць, схіля́ць, нагіна́ць

2.

vi мець схі́льнасць

er neigt zu der Méinung, dass… — ён схілцецца ду́маць, што…

er neigt zur Allergíe — ён схі́льны да алергі́і

3.

(sich)

1) схіля́цца, нахіля́цца

2) кла́няцца;

sich j-m zum Gruß ~ — паклані́цца каму́-н. (у знак прывіта́ння)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórlegen

1.

vt (vor A) (па)кла́сці (што-н. перад кім-н., чым-н.)

ein Schloss ~ — паве́сіць замо́к

2) падава́ць (напр., стравы)

órdentlich ~ — разм. падмацава́цца, падсілкава́цца

3) пака́зваць (тавар)

4) прад’яўля́ць (дакументы)

j-m Frágen ~ — задава́ць каму́-н. пыта́нні

5)

Témpo ~ — паско́рыць тэмп [ху́ткасць]

2.

(sich) нахіля́цца ўпе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéihen

vt

1) рэл. асвяча́ць

2) пасвяча́ць

j-n zum Príester ~ — пасвяці́ць каго́-н. у сан святара́

3) (D) адкрыва́ць (каму-н. што-н.), дзялі́цца (з кім-н., чым-н.)

sich éiner Sáche (D) ~ — высок. прысвяча́ць сябе́ яко́й-н. спра́ве

dem Úntergang gewéiht — асу́джаны на (па)гі́бель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

грош м.

1. грош, полкопе́йки ж.;

2. ист., разг. де́ньга́ ж., де́нежка ж.;

◊ г. цана́ — (каму, чаму) грош цена́ (кому, чему);

ні гро́ша не ва́рта — гроша́ ме́дного (ло́маного) не сто́ит;

ні за г. прапа́сці (загі́нуць) — ни за грош пропа́сть;

у г. не ста́віць — ни в грош не ста́вить;

уваткну́ць свае́ тры гро́шы — су́нуть свой нос;

за свой г. ко́жны харо́ш — посл. за свой грош ка́ждый хоро́ш;

ко́жны гад чужо́му гро́шу рад — ка́ждый гад чужо́му гро́шу рад;

не было́ ні гро́ша, ды ра́птам алты́н — не́ было ни гроша́, да (и) вдруг алты́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́сці сов.

1. в разн. знач. отвести́; (из какого-л. места — ещё) увести́;

а. дзяце́й ад даро́гі — отвести́ (увести́) дете́й от доро́ги;

а. куро́к — отвести́ куро́к;

а. ўдар — отвести́ уда́р;

а. адпрацава́ныя га́зы — отвести́ отрабо́танные га́зы;

2. (не согласиться с чем-л.) отвести́, отклони́ть, отве́ргнуть;

а. кандыдату́ру — отвести́ (отклони́ть) кандидату́ру;

а. абвінава́чанне — отвести́ (отклони́ть, отве́ргнуть) обвине́ние;

3. (помешать осуществлению чего-л.) отвести́, отврати́ть;

а. бяду́ — отвести́ (отврати́ть) беду́;

4. отвести́, предоста́вить;

а. кватэ́ру — отвести́ (предоста́вить) кварти́ру;

5. (для удара) замахну́ться, занести́ (руку);

◊ а. во́чы — (каму) отвести́ глаза́ (кому);

а. душу́ — отвести́ ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́ць​II

1. (іголкай) stéchen* vt (чым-н. mit D);

2. безас.:

у мяне́ ко́ле ў баку́ ich habe Séitenstechen;

3. (жывёлу) ábstechen* vt, schláchten vt;

4. (з’едліва папракаць каго-н.) stícheln vi; spítze Bemérkungen máchen; j-n durch spítze [bóshafte] Bemérkungen réizen [kränken];

◊

кало́ць во́чы каму-н. (папракаць) j-m Vórwürfe máchen, j-m etw. únter die Náse réiben*; (быць непрыемным) j-n únangenehm berühren, j-m únangenehm sein;

пра́ўда во́чы ко́ле die Wáhrheit hört man úngern; die Wáhrheit ist únbequem [únangenehm]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спако́й м. Rúhe f -, Stílle f -, Fríede(n) m -s (мір); Gelássenheit f - (ураўнаважанасць);

стан спако́ю Rúhezustand m -(e)s, Rúhelage f -;

вы́весці са ста́ну спако́ю aus der Rúhe bríngen*;

не ве́даць спако́ю kéine Rúhe háben;

не дава́ць спако́ю каму-н. j-m (D) kéine Rúhe lássen*, j-n (A) nicht in Fríeden lássen*, j-m (D) die Hölle heiß máchen;

пакі́нуць у спако́і in Rúhe lássen*;

пайсці́ на спако́й in den Rúhestand géhen* [tréten*];

ве́чны спако́й die éwige Rúhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nieść

зак.

1. несці;

2. несці; імчаць;

3. весці; накіроўваць;

4. несці; прыносіць;

nieść pociechę — суцяшаць;

nieść komu pomoc — дапамагаць каму;

5. прыносіць; даваць;

nieść życie w ofierze — прыносіць у ахвяру жыццё; ахвяраваць жыццём;

6. абвяшчаць;

wieść niesie, że ... — кажуць, што...;

7. біць; страляць;

strzelba niesie daleko — стрэльба далёка б’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

towarzystwo

towarzystw|o

н.

1. таварыства;

~o akcyjne — акцыянернае таварыства;

~o holdingowe — холдынг-кампанія;

~o ubezpieczeniowe — страхавое таварыства;

2. кампанія;

dotrzymać — ( komu)

~a — скласці каму кампанію;

być obytym w ~ie — умець трымацца на людзях (у кампаніі);

wpaść w złe ~o — трапіць у дрэнную кампанію;

~o od brydża — сябры па брыджу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciężar, ~u

м.

1. вага;

ciężar właściwy фіз. удзельная вага;

ciężar cząsteczkowy — малекулярная вага;

2. цяжар; груз;

złożyć z siebie ciężar — вызваліцца ад абавязку;

podnoszenie ~ów спарт. цяжкая атлетыка;

ciężar spadł mi z serca — камень з душы зваліўся;

być dla kogo ~em — быць цяжарам для каго; быць у цяжар каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)