Verbum

пакупа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Пабыць у вадзе, купаючыся.

П. ў рацэ.

паку́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Купленая рэч.

Паказаць новую пакупку.

пакупні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які купляе што-н.

|| ж. пакупні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

|| прым. пакупні́цкі, -ая, -ае.

паку́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Курыць, не спяшаючыся, час ад часу, пакрыху.

П. на прызбе.

пакуры́ць, -куру́, -ку́рыш, -ку́рыць; зак.

1. Правесці некаторы час, курачы.

2. што. Скурыць усё, многае.

П. усе папяросы.

пакуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Укусіць у многіх месцах ці некалькі разоў.

2. Скусаць.

Хлопчыка пакусалі пчолы.

паку́сваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Кусаць мала, калі-нікалі.

Нервова п. цыгарэту.

паку́та, ДМ -ку́це, мн. -ы, -ку́т, ж.

Вялікая фізічная або душэўная мука.

Вочы, поўныя пакуты.

Душэўныя пакуты.

паку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; незак.

1. Цярпець пакуты.

П. ад зубнога болю.

2. Пераносіць якія-н. нягоды, цяжкасці.

П. ад беззямелля.

паку́тлівы, -ая, -ае.

1. Які прычыняе пакуты, мукі.

П. кашаль.

Пакутлівае пытанне.

2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай.

П. твар.

Пакутлівыя слёзы.

|| наз. паку́тлівасць, -і, ж.