прыту́льваць несов.

1. (да каго, чаго) прижима́ть (к кому, чему); прислоня́ть (к чему);

2. перен. дава́ть прию́т, пригрева́ть;

3. (прятать, защищать) укрыва́ть;

1-3 см. прытулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пага́рда ж. высокоме́рие ср., пренебреже́ние ср.; презре́ние ср.;

ста́віцца да каго́-, чаго́-не́будзь з ~дай — относи́ться к кому́-, чему́-л. с высокоме́рием (с пренебреже́нием, с презре́нием)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падалуча́ць (да каго, чаго) сов. (обо всех, многих или обо всём, многом) присоедини́ть (к кому, чему), приобщи́ть (к чему), присовоку́пить (к чему); причи́слить (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

практы́чна нареч.

1. практи́чески;

п. гэ́ты прае́кт не́льга ажыццяві́ць — практи́чески э́тот прое́кт нельзя́ осуществи́ть;

2. практи́чно;

паста́віцца да чаго́-не́будзь п. — отнести́сь к чему́-л. практи́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наздзе́кавацца (з каго, чаго) сов. поиздева́ться (над кем, чем), наглуми́ться (над кем, чем); надруга́ться (над кем, чем);

хо́піць, ~валіся з яго́ — хва́тит, поиздева́лись (наглуми́лись) над ним

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сква́пны (да чаго, на што, з інф. без дап.) а́лчный (без доп.); жа́дный (на что, до чего, к чему), па́дкий (на что, до чего, к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

arise

[əˈraɪz]

v.i. arose, arisen, arising

1) устава́ць

2) падыма́цца, узно́сіцца

Smoke arises from the chimney — З ко́міна падыма́ецца дым

3) паўстава́ць; узьніка́ць

if the need should arise — калі́ ўзьні́кне патрэ́ба

4) выніка́ць з чаго́, быць вы́нікам чаго́

Accidents arise from carelessness — Вы́падкі ёсьць вы́нікам неасьцяро́жнасьці

5) уваскраса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

натаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце; пр. натоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак.

1. чаго. Стаўчы якую‑н. колькасць. Натаўчы солі. // Размяць, намяць. Натаўчы бульбы.

2. чаго. Збіць таўкачом скурку з зерня ў працэсе вырабу круп. Натаўчы проса.

3. чаго. Разм. Разбіць шмат чаго‑н. Натаўчы бутэлек.

4. каго-што, у што, каму. Разм. Набіць, збіць; надаваць. На Язэпа пазіралі, як на нейкага казачнага героя,.. які не пабаяўся старшыню натаўчы. Чарот. [Яўген:] — Нікуды я не пайду, пакуль морды яму не натоўпу як след. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паступі́цца, ‑ступлюся, ‑ступішся, ‑ступіцца; зак., чым.

Добраахвотна пазбавіць сябе чаго‑н., адмовіцца ад чаго‑н. на карысць каго‑, чаго‑н. І ўжо сама гэтая бескампраміснасць і паслядоўнасць у адстойванні сваіх намераў, немагчымасць паступіцца самай малой часцінкай праўды, схібіць хоць бы ў прыватных рэчах пэўным чынам гарантуюць лірычнага героя ад дробязнасці. Бугаёў. Для блізкага чалавека Іван можа нават і паступіцца чым-небудзь, а калі гэты чалавек яшчэ хоць трохі для чаго карысны, то яму Тхорык можа і зорку з неба дастаць. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элеме́нт

(лац. elementum = стыхія, першапачатковае рэчыва)

1) простае рэчыва, якое хімічнымі спосабамі ўжо нельга раскласці на больш дробныя;

2) састаўная частка чаго-н.; дэталь якога-н. механізма;

3) доля чаго-н. у чым-н. (напр. усходнія элементы ў паэзіі);

4) член сацыяльнай групы (напр. прагрэсіўныя элементы грамадства, злачынныя элементы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)