1. (начать думать над чем-л.) заду́маться; (впасть в раздумье — ещё) призаду́маться;
2. (погрузиться в мечты) замечта́ться;
3. (начать колебаться) заду́маться;
хло́пец ~маўся: ісці́ ці не — па́рень заду́мался: идти́ или не идти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спра́ўны
1. испра́вный;
~ная машы́на — испра́вная маши́на;
2. испра́вный, стара́тельный;
с. гаспада́р — испра́вный (стара́тельный) хозя́ин;
3. ло́вкий, расторо́пный;
с. хло́пец — ло́вкий (расторо́пный) па́рень;
4. ви́дный собо́й; представи́тельный;
◊ цэ́лым і ~ным — в це́лости и сохра́нности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баламу́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Неспакойны, здатны на розныя штукі. Андрэйчыкаў Хведар, трактарыст і надта баламутны хлопец, выпрасіў у Васіля казыркастую флоцкую фуражку — даўні падарунак яму ад марака, стрыечнага брата.М. Стральцоў.
2. Падманлівы, спакуслівы. [Ала] страляла ў кожнага баламутным зіркам і тут жа.. нявінна апускала павекі.Карпаў.
3. Галаваломны, цяжкі. Баламутная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Папракаць, выказваючы нездавальненне кім‑, чым‑н. Дакараць свой лёс. □ [Міхась] зноў і зноў дакараў у думках сястру, а заадно і Толю, што яны згадзіліся пусціцца ў такую далёкую і небяспечную дарогу.Якімовіч.Хлопец моцна дакараў сябе за тое, што не сказаў тады Ніне ніводнага разумнага слова.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смугля́вы, ‑ая, ‑ае.
Злёгку смуглы; смуглаваты. Смуглявы тварык. □ На смуглявую, чыстую, дзявочай свежасці скуру брытву браць трэба было самую вострую.Карпюк.// Які мае такую скуру. І вось выходзіць хлопец статны, Крыху смуглявы, малады, Танкіст і песе[ннік] выдатны, І сам прыгожы, хоць куды.Колас.Мікола сапраўды нагадваў цыгана — такі ён быў чорны, смуглявы.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сэрцае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм.жарт. Мужчына, які карыстаецца вялікім поспехам у жанчын; пакарыцель жаночых сэрцаў. Зразумеў, што перад намі — не шалапут, не сэрцаед нейкі, а хлопец чысты і жаніцьба для яго — справа сур’ёзная.Шамякін.Малады, прыгожы штурман з ліхім цёмным чубам вясковага сэрцаеда паблажліва ўсміхнуўся, пачуўшы пра трывогу капітана.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
boy
[bɔɪ]1.
n.
1) хлапе́ц -ца́m., хло́пец -ца m., хло́пчык -а m.; сын -а m.
2) рабо́тнік m. (слуга́)
3) маладзён -а m. (пага́рдліва)
2.
interj., informal
(вы́крык зьдзіўле́ньня, трыво́гі)
Boy, isn’t it hot! — Ну ж і гарачыня́!
•
- good boy
- My boy!
- the boys
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Разм.
1. Дурэць некаторы час. А хлопец.. [Іванка] быў жвавы, любіў падурэць.Кухараў.Як добра тут спыніцца, збочыць, І пагуляць, і падурэць.Кірэенка.
2.(1і2ас.неўжыв.). Адурэць — пра ўсіх, многіх. — Накіраваць бы вас гной вазіць, а то вы тут падурэлі ад суму, — стрымліваючы ўсмешку, прамовіў Васіль.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., што.
1. і чаго. Раскрышыць нейкую колькасць чаго‑н. або ўсё, многае. Пакрышыць пячэнне. Пакрышыць птушкам хлеба.// Нарэзаць дробнымі кавалачкамі што‑н. Пакрышыць бульбу на скрылікі.
2. Паламаць на дробныя часткі што‑н. Хлопец адбіваўся, пакуль не пакрышыў прыклад нямецкага карабіна.Шахавец.Калі.. [слана] не затрымаць, ён пакрышыць усе клеткі.Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
1. Абвіць, абкруціць што‑н. вакол чаго‑н. Наматаць нітак на шпульку. □ Познышаў памагаў на руку провад. Вось паравоз дабег да ўзрыўчаткі...Краўчанка.Нырнуў хлопец [у раку], памагаў лёску на руку, торгаў, торгаў,.. кручка не адарваў.Б. Стральцоў.
2. Матаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Наматаць пяць клубкоў пражы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)