тка́цкі Wéb(e)-; Wéber-;

тка́цкая спра́ва Weberéi f -;

тка́цкі варшта́т Wébstuhl m -s, -stühle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ця́міць разм. (кеміць) begréifen* vt, kapíeren vt;

◊

ця́міць, у чым спра́ва ≅ den Bráten ríechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неблагі́ неплохо́й, недурно́й; прили́чный;

н. чалаве́к — неплохо́й челове́к;

н. зарабо́так — неплохо́й (прили́чный) за́работок;

~га́я — спра́ва недурно́е де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драматы́зм

(рус. драматизм, ад гр. drama = справа, дзеянне)

1) напружанасць дзеяння, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы;

2) крайняя напружанасць становішча, якой-н. сітуацыі, падзеі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыбытко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыбытку, з’яўляецца прыбыткам. Прыбытковыя працэнты. Прыбытковыя грошы.

2. Які дае, прыносіць прыбытак; даходны, выгадны. Прыбытковая справа. Прыбытковая галіна гаспадаркі. Прыбытковае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыру́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цырульніка, належыць цырульніку. Цырульніцкія прылады. Цырульніцкая справа. □ Вунь ужо выходзяць з пад’ездаў прыбраныя, прычасаныя па апошняму жэсту цырульніцкай моды маладзенькія масквічкі. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы шкурніку (у 2 знач.). Шкурніцкі падыход да жыцця. □ А можа справа ў далёкім шкурніцкім разліку дзеля свайго паратунку, ад якога заўжды патыхае здрадай? Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mind your own business

Не твайго́ ро́зуму спра́ва; Ня сунь нос не ў сваю́ спра́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Развару́ха ’трывожны час’ (Сцяшк. Сл.), ’неспакой’: пашла такая разваруха, што нікому жыця нема (Сержп. Казкі). Ад разварушы́ць па аналогіі з завару́ха, параўн. рус. прастамоўныя завару́ха ’складаная, заблытаная справа’, завари́ть ’пачаць што-небудзь рабіць, не прадбачачы наступствы’. Гл. варушы́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wojskowość

ж.

1. ваенная сістэма;

2. вайсковая справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)