шні́цэль, ‑ю, м.

Тонкая адбіўная ці рубленая катлета. Натуральны шніцэль. □ Сашка, відаць, чакаў вострага слова ад хлопцаў і хутчэй за ўсіх пастараўся з’есці свой шніцэль. Гроднеў.

[Ням. Schnitzel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sumpt, ~u

м. уст. кошт; выдаткі;

własnym (swoim) ~em — за свой кошт; за ўласныя сродкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaopiniować

зак. co выказаць свой погляд на што; выказаць сваё меркаванне аб чым (пра што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dbały

дбалы; клапатлівы; радзівы;

dbały o swoją powierzchowność — які клапоціцца (дбае) пра свой знешні выгляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vent​2 [vent] n.

1. адту́ліна; душні́к;

an air vent паве́траны кла́пан

2. вы́хад

♦

give vent to one’s feelings дава́ць во́лю сваі́м пачу́ццям;

give vent to one’s anger выліва́ць свой гнеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

her

[hɜ:r]

1.

pron., acc. of she

яе́

2.

adj.

е́йны, е́йная, е́йнае; свой, свая́, сваё

Mother loves her children — Ма́ці лю́біць сваі́х дзяце́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

omit

[oʊˈmɪt]

v., (-tt-)

1) прапушча́ць, прапуска́ць; занядбо́ўваць

2) не рабі́ць чаго́-н.

She omitted to make her bed — Яна́ не засла́ла свой ло́жак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

асі́лак, ‑лка, м.

Герой беларускіх казак, легенд, воін незвычайнай сілы, мужнасці і розуму; волат. Выхапіў асілак Дубавік свой востры меч і адсек цмоку ўсе тры галавы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барвя́нец, ‑нцу, м.

Густа-чырвоны, пурпуровы колер. Тыя дрэвы, што засталіся, змянілі свой зялёны ўбор на барвянец і золата, дэманструючы гэтым непарушнасць законаў жыцця і смерці. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́скат, ‑у, М ‑каце, м.

Разм. Тое, што і віск. Рассыпалі чайкі свой віскат. Калачынскі. З пранозлівым віскатам, які міжвольна прыціскае да зямлі, ўпалі першыя бомбы. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)