Verbum

бактэрыялізі́н, ‑у, м.

Рэчыва біялагічнага паходжання, здольнае разбураць бактэрыі брушнога тыфу, сібірскай язвы і пад.

віско́за, ‑ы, ж.

Студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, з якога вырабляецца штучны шоўк. // Вырабы з віскозы.

[Ад лац. viscosus — клейкі.]

алізары́н, ‑у, м.

Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў. Чырвоны алізарын.

[Фр. alisarine з араб.]

а́мбра, ‑ы, ж.

Рэчыва. падобнае на воск, якое выдзяляецца кашалотамі; выкарыстоўваецца ў парфумерыі. // Уст. Духі.

[Фр. ambre.]

дэзінфе́ктар, ‑а, м.

1. Той, хто робіць дэзінфекцыю.

2. Рэчыва, сродак, якія ўжываюцца для дэзінфекцыі.

камплеме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Бялковае рэчыва тыпу ферментаў у сываратцы крыві чалавека і жывёл.

[Лац. complementum — дапаўненне.]

каталіза́тар, ‑а, м.

Рэчыва, якое паскарае або запавольвае ход хімічнай рэакцыі, але само застаецца нязменным.

мальто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; соладавы цукар.

[Англ. maltose ад malt — солад.]

меліто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах (у эўкаліпце, цукровых бураках).

[Ад грэч. méli (melitos) — мёд.]

піраксілі́н, ‑у, м.

Выбуховае рэчыва, якое ўжываецца для падрыўных работ і для вырабу бяздымнага пораху.

[Ад грэч. pýr — агонь і xylon — дрэва.]