дзяржыдрэ́ва, ‑а, н.

Калючая расліна сямейства крушынавых; скарыстоўваецца для жывых агароджаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караняпло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да караняплода, караняплодаў. Караняплодная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывацве́т, ‑у, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства бурачнікавых з блакітнымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лата́нія, ‑і, ж.

Дакаратыўная расліна сямейства пальмавых з шырокімі веерападобнымі лістамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люцэ́рна, ‑ы, ж.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая кармавая расліна сямейства бабовых.

[Ад лац. lucerna — свяцільнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўхмызня́к, ‑у, м.

Расліна з драўлянымі ніжнімі і травяністымі верхнімі часткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санцацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Травяністая або паўкустовая расліна сямейства ладаннікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярпу́ха, ‑і, ДМ ‑пусе, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярэ́днік, ‑у, м.

Адна- і шматгадовая травяністая паўпаразітная расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шышня́к, ‑у, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая травяністая расліна сямейства сланаягаднікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)