мі́на², -ы, мн. -ы, мін, ж.

Выраз твару.

Рабіць вясёлую міну пры дрэннай гульні — за знешняй бесклапотнасцю старацца схаваць сваё незадавальненне, свае непрыемнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Папракаць, выказваючы нездавальненне кім-, чым-н.

Так няможна рабіць, — дакарала бабуля ўнука.

|| наз. дакара́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транскрыбі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) транскрыпцыю, перадаць (перадаваць) транскрыпцыяй.

Т. тэкст.

|| наз. транскрыбі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвера́нс м Knicks m -es, -e;

рабі́ць рэвера́нс kncksen vi, inen Knicks [ine Verbugung] mchen;

рабі́ць рэвера́нсы перан sine Revernz [-ve-] mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вулканізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Рабіць вулканізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднару́ч, прысл.

Браць, рабіць што‑н. адной рукой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спец. Рабіць паддзірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэнтыфікава́ць

(с.-лац. identificare = атаясамліваць)

рабіць ідэнтыфікацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капулі́раваць

(лац. copulare = злучаць)

рабіць прышчэпку чаранком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перкутава́ць

(лац. percutere = удараць, пастукваць)

рабіць перкусію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)