спо́рыцца, ‑рыцца; незак.
Разм. Ісці паспяхова, удавацца каму‑н. Калі чалавек працуе з ахвотаю, праца ў яго руках спорыцца. Сабаленка. Ураджай радуе, і работа спорыцца. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ха́тнік, ‑а, м.
Уст. Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні. Работа хатнікаў — справа цяжкая, але высакародная і захапляючая. Гэта ж праца для душы. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кваліфікава́ны
1. прич. квалифици́рованный;
2. в знач. прил. квалифици́рованный;
к. рабо́чы — квалифици́рованный рабо́чий;
~ная пра́ца — квалифици́рованная рабо́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дру́жны в разн. знач. дру́жный;
д. калекты́ў — дру́жный коллекти́в;
~ная вясна́ — дру́жная весна́;
~ная пра́ца — дру́жная рабо́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
падра́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Дагавор аб выкананні адным бокам пэўнай работы па заказе другога боку, а таксама работа, што выконваецца паводле гэтага дагавору.
П. на пабудову школы.
Брыгадны п. (які заключаецца брыгадай рабочых непасрэдна з упраўленнем або трэстам).
|| прым. падра́дны, -ая, -ае.
Падрадная арганізацыя.
Падрадныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
безупы́нны
1. безостано́вочный;
~ная рабо́та заво́да — безостано́вочная рабо́та заво́да;
б. рух — безостано́вочное движе́ние;
2. беспреры́вный; непреры́вный;
б. дождж — беспреры́вный (непреры́вный) дождь;
3. (постоянный) беспреста́нный, непреста́нный; (неослабевающий — ещё) неуста́нный, безуста́нный; неосла́бный;
~ныя кло́паты — беспреста́нные (непреста́нные, неуста́нные, безуста́нные) хло́поты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
*Пахаткі́ 1, похоткі́ ’частка пчалінай сям’і, якая выконвае разведвальную функцыю’ (Анох.). Да паход, ход < хадзі́ць (гл.). Параўн. іван. ходкы́ ’работа пчол па разведцы’.
Пахаткі́ 2 ’зручны для работы’ (паст., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі хваткі і пахватны ’тс’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
research1 [rɪˈsɜ:tʃ, ˈri:sɜ:tʃ] n. (into/on) дасле́даванне, вывучэ́нне, по́шук; навуко́ва-дасле́дчая рабо́та;
Jane is a research worker in our lab. Джэйн – навуковы супрацоўнік нашай лабараторыі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кантро́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кантролю, ажыццяўляе кантроль. Кантрольны пункт. Кантрольны мост. Кантрольная камісія. // Прызначаны для кантролю. Кантрольная работа. Кантрольная апаратура.
2. у знач. наз. кантро́льная, ‑ай, ж. Праверачная работа ў школе, вну. Было ў Сяргея і сваё, асабістае жаданне. Пра яго ён не толькі не пісаў ніколі ў кантрольнай, але нават не гаварыў і сваім лепшым сябрам. Шахавец.
•••
Кантрольныя лічбы гл. лічба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
контрпрапага́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Палітыка-выхаваўчая работа, накіраваная на выкрыванне паклёпніцкай прапаганды Захаду, якая імкнецца падрываць асновы сацыялістычнага ладу ў краінах, што будуюць камуністычнае грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)