магно́лія, ‑і, ж.

Субтрапічнае дрэва або куст з вялікімі пахучымі белымі ці ружовымі кветкамі. Моцны пах магнолій крыху дурманіў галаву. Рамановіч. І гараць сваім гарачым полымем Белыя магноліі ля хат. Калачынскі.

[Фр. magnolia ці magnolier ад уласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смалаку́рня, ‑і, ж.

Смалакурнае прадпрыемства. Сосны вакол смалакурняў стаялі чорныя, нібы асмаленыя агнём. Хомчанка. Моцны, густы пах смаляных карчоў, жывіцы, настой дзёгцю, шкіпінару плавалі ў паветры над борам, над смалакурняй. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параксі́зм

(гр. paroksysmos = узбуджэнне, раздражненне)

1) моцны прыступ хваробы;

2) перан. вострае перажыванне, прыступ душэўнага ўзбуджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зыб м. Kräuseln n -s (на рацэ); Séegang m -(e)s, Dünung f - (на моры);

мо́цны зыб schwérer Séegang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

polár

a

1) паля́рны

~e Kälte — мо́цны ма́роз

2) проціле́глы, паля́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

splitting [ˈsplɪtɪŋ] adj. во́стры, цяжкі́, мо́цны, балю́чы;

I have a splitting headache. У мяне аж трашчыць галава ад болю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vociferous [vəʊˈsɪfərəs] adj.

1. fml гу́чны, мо́цны;

vociferous debates шу́мныя дэба́ты

2. гарла́сты, крыклі́вы; галасі́сты;

vociferous protesters крыклі́выя пратэсту́ючыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wiry [ˈwaɪəri] adj.

1. гну́ткі і мо́цны як дрот;

wiry hair валасы́ як (кру́чаны) дрот

2. выно́слівы; цягаві́ты; жы́лісты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Стыдзь ‘моцны марозны холад; сцюжа’ (Нік. Очерки, Касп.). Аддзеяслоўны назоўнік ад *stydnǫti, гл. стыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жо́рсткі, -ая, -ае.

1. Крайне суровы, бязлітасны, неміласэрны.

Ж. чалавек.

Жорсткая расправа.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення, які пераўзыходзіць звычайную меру, ступень.

Жорсткая барацьба.

Жорсткія баі.

3. перан. Строгі, такі, які не дапускае выключэнняў.

Ж. рэжым.

Жорсткія ўмовы.

4. Пра ваду, якая ўтрымлівае шмат кальцыевых і магніевых солей.

|| наз. жо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)