хромацыстаскапі́я
(ад хрома- + цыстаскапія)
метад функцыянальнага абследавання нырак пры дапамозе фарбавальніка індыгакарміну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эфекты́ўны
(лац. effectivus)
які прыводзіць да патрэбных вынікаў, дзейсны (напр. э. метад).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Марша́лак ’дружка, які кіруе вясельнай цырымоніяй’, ’галоўная асоба ў таварыстве’; смарг., гродз. маршалка ’дружка’, валож. ’шафер у жаніха’, пін., кам., тур. маршалок ’тс’ (ТСБМ, Кольб., ТС, Яруш., КЭС, Нас., Сл. ПЗБ; слаўг., Яшк., Назвы; КЭС, лаг.; віл., З нар. сл.), ст.-бел. маршалокъ, маршалко, маршалекъ, моршалокъ ’прыдворны высокага рангу; павятовы кіраўнік дваранства’ (XV ст.), запазычаны са ст.-польск. marszałek, якое з с.-в.-ням. marschalc ’стайнік, канюшы’ (Чартко, Пыт. мовазн. і метад., 117; Жураўскі, Бел. мова, 61; Булыка, Лекс. запазыч., 25; Кюнэ, 76). Сюды ж маршалі́ца ’дружка нявесты’ (валож., Жыв. сл.), марша́лка ’старшая дружка’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
метафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.
1. Процілеглы дыялектыцы філасофскі спосаб мышлення і метад пазнання, які разглядае прадметы і з’явы прыроды ў адрыве адзін ад аднаго.
2. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне аб нязменных першаасновах свету, якія выходзяць за межы вопыту (бог, душа і інш.).
3. перан. Абстрактнае, туманнае разважанне; што‑н. малазразумелае, туманнае.
[Ад грэч. meta ta physika — пасля фізікі (такую назву мелі філасофскія творы Арыстоцеля, якія былі змешчаны пасля яго трактата па фізіцы).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЎТАРАДЫЯГРА́ФІЯ
(ад аўта... + радыяграфія),
метад рэгістрацыі і вывучэння размеркавання радыеактыўных рэчываў у аб’ектах, якія даследуюцца; разнавіднасць радыяграфіі. Выяўляецца пры накладанні на аб’ект адчувальнага да радыеактыўнага выпрамянення фотаматэрыялу. Выкарыстоўваецца ў эксперым. фізіцы, тэхніцы, біялогіі, медыцыне і інш.
т. 2, с. 119
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЛАРЫНГАСКАПІ́Я
[ад грэч larynx (laryngos) гартань + ...скап(ія)],
метад даследавання гартані спец. інструментамі. Адрозніваюць Л. непрамую (люстраную), прамую і фібравалаконную. Непрамую Л. робяць з дапамогай гартаннага люстэрка, крыніцы святла і лобнага рэфлектара, прамую з дапамогай ларынгаскопа, фібравалаконную — прыборамі з выкарыстаннем фібравалаконнай оптыкі (святлаводаў).
П.А.Цімашэнка.
т. 9, с. 139
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аксідыме́трыя
(ад аксіды + -метрыя)
метад колькаснага аналізу, заснаваны на выкарыстанні акісляльна-аднаўленчых рэакцый.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
алапла́стыка
(ад ала- + -пластыка)
хірургічны метад замяшчэння дэфектаў органаў або тканак штучнымі матэрыяламі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аскарбінаме́трыя
[ад аскарбін(авы) + -метрыя]
метад колькаснага аналізу, пры якім асноўным рэагентам з’яўляецца цітраваны раствор аскарбінавай кіслаты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вакцынатэрапі́я
(ад вакцына + тэрапія)
метад лячэння некаторых інфекцыйных хвароб увядзеннем вакцыны (параўн. вакцынацыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)