misrepresent [ˌmɪsreprɪˈzent] v. а́ ць скажо́ нае ўра́ жанне (аб кім -н./чым-н. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
supervise [ˈs(j)u:pəvaɪz] v. а́ ць; кірава́ ць; нагляда́ ць за (чым-н. , кім -н. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cross one’s path
сустрэ́ цца або́ разьміну́ цца з кім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grovel
[ˈgrʌvəl]
v.i.
ляжа́ ць ні́ цма, по́ ўзаць; прыніжа́ цца пе́ рад кім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hit it off
informal
ла́ дзіць, згаджа́ цца з кім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
look up to
шанава́ ць каго́ , захапля́ цца кім -чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маўду́ к ’маўклівы чалавек’ (в.-дзв. , паст. , Сл. ПЗБ ). Балтызм. Параўн. літ. maudulỹs ’сум’, ’злосць, прыкрасць’, ’пачуццё незадаволенасці’, maudùs ’рэўматызм’, maudúoti ’сумаваць па кім -небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Начола ’напасць’ (Грыг. ). Няясна; згодна з тлумачэннем (там жа), паралельнае ўтварэнне да нахиба (ад *чоліць ?, параўн. балг. дыял. начдивам дападаць, задзірацца з кім -небудзь’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзялі́ цца , дзялю́ ся, дзе́ лішся, дзе́ ліцца; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ). Валодаць здольнасцю дзялення на другі лік без астачы.
Дзесяць дзеліцца на пяць.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ). Падзяляцца на часці.
Вучні дзеляцца на групы.
3. з кім . Раздзяляць маёмасць з кім -н.
Дзяліліся сыны з бацькамі.
4. чым і з кім . Аддаваць каму-н. частку чаго-н. свайго.
Д. апошнім кавалкам хлеба.
5. перан. , кім з чым-н.
Д. думкамі.
Д. вопытам.
|| зак. падзялі́ цца , -дзялю́ ся, -дзе́ лішся, -дзе́ ліцца і раздзялі́ цца , -дзялю́ ся, -дзе́ лішся, -дзе́ ліцца (да 1—3 знач. ).
|| наз. дзяле́ нне , -я, н. знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спыні́ цца , спыню́ ся, спы́ нішся, спы́ ніцца; зак.
1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.
С. на паўдарозе.
Матор спыніўся.
Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (перан. : пойдзе на любыя ўчынкі).
2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.
С. ў гасцініцы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Пра развіццё, ход і пад. : прыпыніцца, перарвацца.
Работы па ўкладцы труб спыніліся.
4. на кім -чым . Пра погляд, увагу, думкі і пад. : затрымацца на кім -, чым-н.
Мой позірк спыніўся на сыне.
5. на кім -чым . Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім -, чым-н.
С. на выбары маладога кандыдата.
|| незак. спыня́ цца , -я́ юся, -я́ ешся, -я́ ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)