трэпанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) трэпанацыю.

Т. чэрап.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскарпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) эскарпы.

Э. мясцовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даклярава́ць

(польск. deklarować, ад лац. declarare)

паабяцаць зрабіць што-н., аднесціся пэўным чынам да каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фінт

(ням. Finte, іт. fïnta)

падманны рух, фальшывы выпад (у спорце);

выкінуць ф. — зрабіць што-н. хітрае, нечаканае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

здрабні́ць, здрабня́ць

1. (зрабіць дробным) zerkléinern vt; zerstückeln vt; zerbröckeln vt (пакрышыць);

2. (зрабіць менш значным) únbedeutend máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць брудным. Пагнюсіць касцюм.

2. Зрабіць нягодным, сапсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вве́ргнуть сов.

1. укі́нуць;

2. перен. увагна́ць, уве́сці, зрабі́ць (якім); см. вверга́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсиде́ть сов.

1. охотн. падпільнава́ць;

2. перен. падсе́дзець; падстро́іць шту́ку, зрабі́ць паску́дства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абшчо́тавацца ’зрабіць памылку пры падліках’ (Нас.) < рус. обсчитаться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

instigate

[ˈɪnstɪgeɪt]

v.t.

падбухто́рваць; падбіва́ць; падгаво́рваць; падву́чваць зрабі́ць што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)