2) перан. адна з галоўных асоб у якой-н. справе (напр. кіты сучаснай фізікі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энзао́тыя
(н.-лац. enzootia, ад гр. en = у, на + zoon = жывёліна)
пашырэнне інфекцыйнай хваробы жывёл на абмежаванай тэрыторыі або акваторыі (параўн.панзаотыя, эпізаотыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
байба́к, ‑а, м.
1. Стэпавая жывёліна атрада грызуноў, якая восень і зіму праводзіць у спячцы; стэпавы сурок.
2.перан.Разм. Пра непаваротлівага, гультаяватага чалавека; абібок, гультай. [Максім:] — Я і маці за цябе, байбак, душой пакутуем.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лось, лася, м.
Буйная жвачная жывёліна сямейства аленевых з шырокімі лапатападобнымі рагамі ў самцоў. Крокі набліжаліся, і нечакана ляснік, літаральна за дзесяць крокаў ад сябе, убачыў лася, высокага, стройнага, з пакручастымі рагамі на галаве.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́лпа, ‑ы, ж.
1. Млекакормячая жывёліна, якая па будове свайго цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.
2.Разм.груб. Аб вельмі непрыгожым чалавеку.
•••
Чалавекападобныя малпы — сямейства малпаў, да якога адносяцца гарыла, арангутан, шымпанзе і гібон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́рна, ‑ы, ж.
Парнакапытная жвачная жывёліна сямейства пустарогіх; горная каза з невялікімі рагамі. Па.. [сцежках] прыходзяць да вадапою ласі, групкі бесклапотных сарнаў.Пестрак.Там [у лесе], казалі, водзяцца Сарны і дзікі, Там, казалі, плодзяцца У норах барсукі.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
youngling
[ˈjʌŋlɪŋ]1.
n.
1) малады́ чалаве́к, жывёлінаабо́ расьлі́на
2) навічо́к -ка́m.& f.
2.
adj.
малады́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)