адпячы́ся, ‑пячэцца; ‑пякуцца; зак.

Прабыўшы залішне доўга ў печы, перапячыся. Хлеб адпёкся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

векапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які будзе доўга помніцца; незабыўны. Векапомныя падзеі. Векапомныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Разм. Доўга павадзіць па розных мясцінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгасці́цца, ‑гашчуся, ‑госцішся, ‑госціцца; зак.

Разм. Вельмі доўга прабыць у гасцях, загасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расква́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга квакаць. Жабы нешта расквакаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Знемагчы, знясілець, доўга крычучы. Дзіця скрычалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таро́каць ’размаўляць памяркоўна, спакойна, пра не вельмі важнае’ (Янк. 3.), таро́къць, таро́къцца ’марудзіць, затрымлівацца’ (мёрск., Нар. сл.), таро́кацца ’доўга гаварыць, дамаўляцца, спрачацца, марудзіць’ (ТСБМ), ’таргавацца, доўга дамаўляцца, упірацца’ (Кал., Барад.), ’спрачацца’ (Жд. 2), ’барукацца’ (швянч., Сл. ПЗБ), сюды ж торо́ка ’балбатуха’ (іван., бяроз., ЖНС). Параўн. рус. дыял. тара́кать, тарара́кать ’балбатаць’, серб.-харв. торо̀кати ’балбатаць, пляткарыць’. Дзеясловы гукапераймальнага паходжання (Фасмер, 4, 21; Скок, 3, 485). Параўн. тарочыць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

растека́ться несов.

1. расцяка́цца; (о чернилах) расплыва́цца;

2. перен. (расходиться) разыхо́дзіцца;

3. перен. (рассказывать очень пространно), разг. расплыва́цца, до́ўга (падрабя́зна) гавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІР,

водаварот, кругавы лейкападобны рух вады ў паверхневым слоі на асобных участках вадаёмаў або рэк. Узнікае пры зліцці плыняў вады, пры абцяканні выступаў берага або пры рэзкім расшырэнні рэчышча. Можа быць пастаянным або часовым. Марскія віры ўтвараюцца ў месцах сутыкнення прыліўна-адліўных хваль з цячэннямі. Вір — небяспечнае месца; на тэр. Беларусі вада ў віры доўга не замярзае.

т. 4, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перапа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. што. Доўга парачы, пазбавіць патрэбных якасцей; зрабіць непрыгодным. Перапарыць гарох.

2. каго. Доўга парачы ў лазні, пашкодзіць чыё‑н. здароўе.

3. што. Спарыць, папарыць усё, многае. Перапарыць усю бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)