sluice

[slu:s]

1.

n.

шлюз -а m. (на рацэ́, кана́ле)

2.

v.t.

выпуска́ць ваду́, адчыніўшы шлюз

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impound

[ɪmˈpaʊnd]

v.t.

1) заганя́ць (жывёлу ў за́гарадзь), замыка́ць

2) забіра́ць, канфіскава́ць

3) запру́джваць, зага́чваць (ваду́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

buried

[ˈberɪd]

adj.

пахава́ны; апу́шчаны пад ваду́, закапа́ны ў зямлю́

buried treasure — закапа́ны або́ зато́плены скарб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exude

[ɪgˈzu:d]

v.

1) выступа́ць, паце́ць (пра пот); сачы́цца (пра ваду́)

2) выдзяля́цца (пра ва́дкасьць), выдзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

муці́ць

1. trüben vt, trübe máchen;

2. разм. (трывожыць) be¦únruhigen vt, áufregen vt;

◊

муці́ць ваду́ das Wásser trüben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гнілы́ faul(ig), verfáult (тс. перан.); módrig; kariös (пра зубы, косці); stagníerend (пра ваду);

гніла́я во́сень násser Herbst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́чарпаць сов.

1. вы́черпать;

в. ваду́ з ло́дкі — вы́черпать во́ду из ло́дки;

2. исче́рпать, истощи́ть;

в. запа́сы — исче́рпать (истощи́ть) запа́сы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ныра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Поўнасцю апускацца ў ваду.

2. Лётаючы ў паветры, крута і хутка апускацца ўніз.

3. перан. Хутка знікаць з вачэй і зноў з’яўляцца (разм.).

Месяц зрэдку ныраў за воблакі.

4. У боксе: ухіляцца ад бакавых удараў праціўніка ў галаву.

|| аднакр. нырну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ныра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ліць¹, -лью, -льеш, -лье і -лію, -ліеш, -ліе; вы́лі; -літы; зак., што.

1. з чаго. Выдаліць, прымусіць выцечы адкуль-н. (вадкасць).

В. ваду з вядра.

2. перан. Даць выхад якім-н. пачуццям, выказаць.

В. гнеў на каго-н. В. усё, што было на душы.

3. Зрабіць шляхам ліцця, адліць.

В. звон з медзі.

|| незак. выліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кало́дзеж, -а, мн. -ы, -аў і кало́дзезь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Збудаванне ў выглядзе вузкай глыбокай ямы, умацаванай ад абвалаў зрубам, трубамі для здабывання вады з ваданосных слаёў зямлі.

Пачысціць к.

2. Яма для розных тэхнічных патрэб (спец.).

Шахтавы к.

Каналізацыйны к.

○

Артэзіянскі калодзеж — буравы калодзеж з труб, які падае глыбінную напорную ваду.

|| прым. кало́дзежны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)