сві́снуць сов. и однокр.

1. в разн. знач. сви́стнуть;

~нуў параво́з — сви́стнул парово́з;

над галаво́й ~нуў аско́лак — над голово́й сви́стнул оско́лок;

у мяне́ ~нулі гадзі́ннікпрост. у меня́ сви́стнули часы́;

с. па ву́хупрост. сви́стнуть по́ уху;

2. (политься) хлестну́ть;

з ра́ны ~нула кроў — из ра́ны хлестну́ла кровь;

калі́ рак ~не — когда́ рак сви́стнет;

~ні! — ду́дки!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

жмот м., прост. скна́ра, -ры м. и ж., скупянда́, -ды́ м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

засвети́ть сов.

1. запалі́ць;

засвети́ть фона́рь, све́чку запалі́ць ліхта́р, све́чку;

2. фото засвяці́ць;

3. (начать светить) прост. засвяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́трубить сов.

1. (сыграть на трубе) разг. вы́трубіць;

2. перен. (прослужить где-л. долгое время) прост. адга́каць, пратрубі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

выхлёстывать несов., прост.

1. (хлеща чем-л., удалять, выбивать) выбіва́ць;

2. (выплёскивать) выплю́хваць;

3. (выпивать) груб. выжлу́кчваць; выхлёбтваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

городи́ть несов.

1. обл. (ставить забор) гарадзі́ць;

2. (говорить вздор) прост. пле́сці, вярзці́, пляву́згаць;

огоро́д городи́ть агаро́д гарадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мурло́ ср.

1. см. мо́рдаI 2;

2. (о человеке) прост., груб. мурло́, -ла́ ср.; мо́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наво́зить несов.

1. угно́йваць, гнаі́ць;

наво́зить по́ле угно́йваць (гнаі́ць) по́ле;

2. (пачкать навозом, чем-л. грязным) прост. зага́джваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

накати́ться

1. накаці́цца, насу́нуцца;

2. перен. (внезапно появиться, возникнуть) прост. насу́нуцца, навалі́цца;

накати́лась беда́ навалі́лася (насу́нулася) бяда́і́ха).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

напоро́тьII сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)