Verbum

пако́ра, -ы, ж.

1. Поўнае падпарадкаванне, пакорнасць.

Хрысціянская п.

2. Паслушэнства, пакорлівае прыняцце лёсу.

Прыняць патрабаванні з пакораю.

пако́рлівы, -ая, -ае.

Паслухмяны, падатлівы; які выражае пакору.

П. характар.

П. тон.

|| наз. пако́рлівасць, -і, ж.

пако́с, -у, м.

1. Месца касьбы.

Лясны п.

2. Касьба або час касьбы.

Пачынаецца п.

3. мн. -ы, -аў. Тое, што і пракос.

|| прым. пако́сны, -ая, -ае.

пако́ст, -у, М -сце, м.

Спецыяльна апрацаваны алей або тлушч, што прымяняецца для прыгатавання фарбаў, лакаў, кіту і пад.

пако́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Правесці некаторы час, коўзаючыся.

П. на лёдзе.

пако́ўка¹ гл. пакаваць.

пако́ўка², -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж. (спец.).

Загатоўка, апрацаваны каваннем або штампаваннем кавалак металу.

|| прым. пако́вачны, -ая, -ае.

пако́ўны, -ая, -ае.

Ёмісты, здольны многа змясціць чаго-н.

П. куфар.

|| наз. пако́ўнасць, -і, ж.

пако́ша, -ы, мн. -ы, -ко́ш і -аў, ж.

Скошаная сенажаць.

|| прым. пако́шавы, -ая,-ае.

пакра́жа, -ы, мн. -ы, -ра́ж, ж.

1. гл. красці.

2. Украдзеная рэч.

Адшукаць пакражу.