незычлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць незычлівага; незычлівыя, непрыязныя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрызвыча́ены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не мае звычкі да чаго‑н.; непрывычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́яць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., чаго.

Навеяць дадаткова, яшчэ трохі. Падвеяць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падга́р, ‑у, м.

Падгарэлае месца, падгарэлая частка чаго‑н. Пірог з падгарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і чаго.

Надрукаваць дадаткова, яшчэ крыху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., чаго.

Накрышыць дадаткова. Падкрышыць капусты. Падкрышыць тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наматаць дадаткова. Падматаць нітак на шпульку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памякча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для памякчэння, змякчэння чаго‑н. Памякчальная мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Тое, што і панакідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Тое, што і панакладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)