папа́сці сов.

1. (в цель) попа́сть, угоди́ть;

2. (куда-л.) попа́сть;

п. на даро́гу — попа́сть на доро́гу;

п. на ве́чар — попа́сть на ве́чер;

п. пад суд — попа́сть под суд;

п. ў бяду́ — попа́сть в беду́;

3. (внутрь чего-л.) попа́сть; прони́кнуть;

4. безл., разг. (о наказании) попа́сть, доста́ться, влете́ть, нагоре́ть;

яму́ здо́рава папа́ла — ему́ здо́рово попа́ло (доста́лось, влете́ло, нагоре́ло);

як папа́ла — как попа́ло;

дзе папа́ла — где попа́ло;

каму́ папа́ла — кому́ попа́ло;

хто як папа́ла — кто во что гора́зд;

п. па́льцам у не́ба — попа́сть па́льцем в не́бо;

п. ў (са́мую) кро́пку — попа́сть в (са́мую) то́чку;

ляйчы́на пад хвост папа́ла — вожжа́ под хвост попа́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уве́сці сов.

1. в разн. знач. ввести́;

у. каня́ ў хлеў — ввести́ ло́шадь в хлев;

у. ў сям’ю́ — ввести́ в семью́;

у. глюко́зу — ввести́ глюко́зу;

2. (установить, завести) ввести́; учреди́ть;

у. дзяжу́рства — ввести́ (учреди́ть) дежу́рство;

3. (познакомить с чем-л.) посвяти́ть;

у. ў свае́ пла́ны — посвяти́ть в свои́ пла́ны;

4. (сделать употребляемым или действующим) ввести́;

у. мяч у гульню́ — ввести́ мяч в игру́;

у. ў дзе́янне — ввести́ в де́йствие;

у. ў курс — (чаго) ввести́ в курс (чего);

у. ў зман — ввести́ в обма́н;

у. ў злосць — разозли́ть;

у. ў ву́шы — (каму) подсказа́ть (кому), надоу́мить (кого);

у. ў строй — ввести́ в строй

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пазы́ка ж фін, камерц nleihe f -, -n, Drlehen n -s, -, Drleihe f -, -n;

беспрацэ́нтная пазы́ка znslose nleihe;

доўгатэрміно́вая пазы́ка lngfristige nleihe;

кароткатэрміно́вая пазы́ка krzfristige nleihe;

працэ́нтная пазы́ка verznsliche Anleihe; Drlehen n -s, - (субсідыя);

тэрміно́вая пазы́ка befrstete nleihe;

уну́траная пазы́ка nlandsanleihe f;

пазы́ка пад ні́зкія працэ́нты Drlehen zu nedrigem Znssatz;

вы́пусціць пазы́ку ine nleihe herusgeben*;

аб’яві́ць падпі́ску на пазы́ку ine nleihe zur Zichnung uflegen;

падпіса́цца на пазы́ку ine nleihe zichnen;

вы́пуск пазы́кі die uflage der nleihe;

даць каму пазы́ку j-m ine nleihe gewähren;

узя́ць у каго пазы́ку bei j-m ine nleihe mchen;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зака́з м Bestllung f -, -en, uftrag m -(e)s, -träge;

папярэ́дні зака́з Vrbestellung f;

індывідуа́льны зака́з inzelauftrag m;

дава́ць зака́з каму bei j-m Bestllungen ufgeben*, j-m ufträge ertilen;

атрыма́ць зака́з inen uftrag [ine Bestllung] bekmmen*;

прыня́ць зака́з inen uftrag übernhmen* [entggennehmen*, nnehmen*];

вы́канаць зака́з inen uftrag usführen [erldigen];

адмо́віцца ад зака́зу den uftrag storneren;

паступле́нне зака́заў uftragseingänge pl;

аддзе́л зака́заў Bestllabteilung f -, -en;

на зака́з auf Bestllung;

пашы́ты на зака́з касцю́м Mßanzug m -es, -züge;

па індывідуа́льных зака́зах nach Kndenwünschen;

зака́з на паку́пку або́ про́даж кашто́ўных папе́раў фін uftrag über inkauf der Verkuf der Wrtpapiere

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

служы́ць

1. denen vi; ine Stlle hben (быць на службе);

служы́ць у а́рміі beim Militär denen;

служы́ць каму j-m (D) denen; in j-s Dienst stehen*;

служы́ць для чаго zu etw. (D) denen [gut sein], denlich sein, ngetan sein, tugen vi; zu etw. (D) gebrucht wrden;

служы́ць кім, чым als j-d [etw.] (n) denen;

служы́ць пры́кладам als Bispiel denen;

служы́ць зачэ́пкай als Vrwand denen;

2. царк den Gttesdienst (b)halten*; ine Msse zelebreren, die Msse lesen* (у каталіцкай царкве);

3. (пра сабаку) Männchen mchen;

чым магу́ служы́ць? womt kann ich denen?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сде́лать сов., в разн. знач. зрабі́ць, мног. парабі́ць;

сде́лать движе́ние руко́й зрабі́ць рух руко́й;

сде́лать всю рабо́ту зрабі́ць (парабі́ць) усю́ рабо́ту;

сде́лать кого́-л. свои́м помо́щником зрабі́ць каго́е́будзь сваі́м памо́чнікам;

сде́лать газе́ту зрабі́ць газе́ту;

колесо́ сде́лало сто оборо́тов ко́ла зрабі́ла сто абаро́таў;

сде́лать обзо́р зрабі́ць агля́д;

сде́лать оши́бку зрабі́ць памы́лку;

сде́лать отчёт зрабі́ць справазда́чу;

сде́лать вы́говор зрабі́ць вымо́ву;

сде́лать добро́ кому́-л. зрабі́ць дабро́ каму́е́будзь;

сде́лать набе́г зрабі́ць набе́г;

сде́лать (сотвори́ть) чу́до зрабі́ць цуд;

сде́лать глу́пость зрабі́ць глу́пства;

сде́лай(те) одолже́ние зрабі́(це) ла́ску;

де́ло сде́лано спра́ва зро́блена;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пря́мо нареч.

1. пра́ма; (ровно) ро́ўна; (в прямом направлении) про́ста;

иди́те пря́мо на ту берёзу ідзі́це про́ста на ту́ю бяро́зу;

держа́ться пря́мо трыма́цца пра́ма (ро́ўна);

2. (непосредственно) про́ста, непасрэ́дна; (сразу) адра́зу;

начнём пря́мо с де́ла пачнём про́ста (адра́зу) са спра́вы;

3. (откровенно) про́ста, адкры́та, шчы́ра;

бу́дем говори́ть пря́мо бу́дзем гавары́ць про́ста (адкры́та, шчы́ра);

смотре́ть пря́мо в глаза́ кому́-л. глядзе́ць про́ста (адкры́та) у во́чы каму́е́будзь;

4. (в знач. усилительного слова: истинно, подлинно, действительно) про́ста, про́ста-такі́;

он пря́мо геро́й ён про́ста геро́й;

пря́мо необходи́мо э́то сде́лать про́ста (про́ста-такі́) трэ́ба гэ́та зрабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отвести́ сов.

1. (куда-л.) заве́сці, мног. пазаво́дзіць;

отвести́ ло́шадь в коню́шню заве́сці каня́ ў ста́йню;

2. (на некоторое расстояние) адве́сці, мног. паадво́дзіць;

отвести́ ста́до от доро́ги адве́сці ста́так ад даро́гі;

3. (направить в сторону) адве́сці; (отклонить) адхілі́ць;

отвести́ уда́р адве́сці (адхілі́ць) уда́р;

отвести́ глаза́ адве́сці во́чы;

отвести́ ру́ку адве́сці руку́;

4. перен. (отклонить, отвергнуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адве́сці, мног. паадво́дзіць;

отвести́ кандидату́ру адхілі́ць (адве́сці) кандыдату́ру;

5. (назначить) адве́сці, мног. паадво́дзіць;

отвести́ кварти́ры войска́м адве́сці кватэ́ры во́йскам;

6. (отсадить) сад. адве́сці;

отвести́ ду́шу адве́сці душу́;

отвести́ глаза́ (кому-л.) адве́сці во́чы (каму-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уще́рб м.

1. шко́да, -ды ж.; (урон) уро́н, -ну м.; (потеря) стра́та, -ты ж.;

без уще́рба для де́ла без шко́ды (без уро́ну) для спра́вы;

понести́ уще́рб стра́ціць (пане́сці стра́ту);

причини́ть уще́рб нашко́дзіць (прычыні́ць стра́ту);

возмести́ть уще́рб пакры́ць (вярну́ць) стра́ту;

в уще́рб кому́-л. на шко́ду каму́е́будзь;

2. перен. (упадок) заняпа́д, -ду м.; (спад) спад, род. спа́ду м.; (кончина) скон, род. ско́ну м.;

быть на уще́рбе быць на ско́не (у заняпа́дзе, на спа́дзе);

3. астр. ушчэ́рб, -бу м.;

луна́ уже́ на уще́рбе ме́сяц ужо́ на ўшчэ́рбе, ужо́ схо́днія дні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Tat

f -, -en учы́нак, чын; спра́ва; дзе́янне

ine grße ~ — по́дзвіг

ine dle ~ vollbrngen* — здзе́йсніць высакаро́дны ўчы́нак

ine schlmme ~ beghen* — зрабі́ць дрэ́нны ўчы́нак

in der ~ — напра́ўду, сапраўды́

in die ~ msetzen — ажыццяві́ць, здзе́йсніць

auf frscher ~ ertppen — злаві́ць на ме́сцы злачы́нства

j-m mit Rat und ~ zur Site sthen* — дапамага́ць каму́-н. сло́вам і спра́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)