Verbum

дыетало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем пытанняў рацыянальнага харчавання.

|| прым. дыеталагі́чны, -ая, -ае.

дыскрэ́тны, -ая, -ае (спец.).

Паасобны, раздзельны, які складаецца з асобных частак.

|| наз. дыскрэ́тнасць, -і, ж.

векавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. век.

2. Даўні, які існуе вякамі.

В. дуб.

Векавыя традыцыі.

венеры́чны, -ая, -ае.

Які адносіцца да заразнага захворвання, што перадаецца пераважна палавым шляхам.

Венерычныя хваробы.

верало́мны, -ая, -ае.

Каварны, які дзейнічае шляхам абману, здрады.

В. напад.

|| наз. верало́мства, -а, н.

віду́шчы, -ая, -ае.

Які мае зрок, бачыць або здольны бачыць.

В. чалавек.

Адзінае відушчае вока.

віхля́вы, -ая, -ае (разм.).

Які хістаецца з боку ў бок у час руху.

Віхлявая паходка.

вольналюбі́вы, -ая, -ае.

Які вызначаецца свабодалюбствам, імкнецца да волі.

Вольналюбівыя народы.

|| наз. вальналю́бства, -а, н.

во́льная, -ай, ж. (гіст.).

Дакумент, які выдаваўся прыгоннаму пры вызваленні ад прыгоннай залежнасці.

Даць вольную.

вульгарыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які вульгарызуе што-н.

|| прым. вульгарыза́тарскі, -ая, -ае.