Verbum

альт

(іт. alto, ад лац. altus = высокі)

1) нізкі дзіцячы або жаночы голас, а таксама спявак (спявачка) з такім голасам;

2) смычковы інструмент, сярэдні паміж скрыпкай і віяланчэллю;

3) другая па вышыні партыя шматгалосага музычнага твора.

балансі́р

(фр. balancier = каромысел)

1) рычаг у машыне, які перадае рух ад адной часткі да другой, а таксама рэгулятар у механізме гадзінніка, які замяняе маятнік (баланс 5);

2) доўгі шэст, пры дапамозе якога акрабат захоўвае раўнавагу на канаце.

блакіро́ўка

(ад блакіраваць)

1) рэгуляванне руху цягнікоў на перагонах пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў (семафораў і інш.), а таксама сістэма такіх прыстасаванняў;

2) сістэма блокаў якога-н. механізма;

3) электрамеханічная сістэма, якая прадугледжвае бяспеку персаналу пры абслугоўванні электрычных устройстваў.

дра́га

(фр. drague, ад англ. drag)

1) плывучая землечарпальная машына, прызначаная для паглыблення дна рэк і азёр, а таксама для распрацоўкі рассыпных залежаў золата і плаціны;

2) спецыяльная сетка для здабывання з дна глыбокіх вадаёмаў жывёл і раслін.

дыферэнцыя́цыя

(фр. différentiation, ад лац. differentia = розніца, адрозненне)

1) расслаенне, расчляненне чаго-н. на асобныя разнародныя часткі, формы і ступені;

2) біял. дзяленне клетак і тканак раслінных і жывёльных арганізмаў, відаў на асобныя папуляцыі, а таксама дзяленне полу.

інструме́нт

(лац. mstrumentun)

1) прылада для выканання якой-н. работы, а таксама сукупнасць такіх прылад (напр. слясарны і., хірургічны і.);

2) музычная прылада (напр. духавы і., струнны і.);

3) перан. сродак для дасягнення чаго-н. (напр. і. пазнання).