posądzić

зак. kogo o co западозрыць каго ў чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pozbawić

зак. пазбавіць;

pozbawić kogo złudzeń — пазбавіць каго ілюзій

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dogadać

зак.

1. komu уразіць; укалоць каго;

2. дагаварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

donos, ~u

м. данос;

złożyć donos — данесці на каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

feblik :

mieć feblik do kogo — мець слабасць да каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

характары́стыка

(гр. charakteristikos = які адрозніваецца)

1) апісанне, вызначэнне істотных, адметных рыс, асаблівасцей каго-н. або чаго-н. (напр. трапная х.);

2) апісанне характару, учынкаў якога-н. персанажа ў мастацкім творы;

3) афіцыйны дакумент з водзывам аб службовай, грамадскай дзейнасці каго-н. (напр. х. з месца работы);

4) мат. цэлая частка дзесятковага лагарыфма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

благоволе́ние ср., уст. ла́ска, -кі ж., прыхі́льнасць, -ці ж., спрыя́нне, -ння ср., зычлі́васць, -ці ж.;

приобрести́ благоволе́ние увайсці́ ў ла́ску (да каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обёрнутыйII

1. (повёрнутый) паве́рнуты;

2. (опрокинутый) разг. абе́рнуты, пераве́рнуты, пераку́лены;

3. (превращённый) пераве́рнуты каго); ператво́раны (у што); см. оберну́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́лость сме́ласць, -ці ж.;

сме́лость города́ берёт посл. у каго́ адва́га, у таго́ й перава́га; адва́гаю і пе́кла пяро́йдзеш; бой адва́гу лю́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заступі́цца, ‑ступлюся, ‑ступішся, ‑ступіцца; зак., за каго-што і без дап.

Стаць на абарону каго‑, чаго‑н. Петражыцкага не каралі. Заступіўся Сямён Калінавіч. Пташнікаў. — [Булай] заўсёды заступіцца, дапаможа, калі хто са сваіх рабочых трапіць у бяду. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)