даарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць арфаванне чаго‑н. Даарфаваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Закончыць будаўніцтва чаго‑н. для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Закончыць веянне чаго‑н. Давеяць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць вэнджанне чаго‑н. Давэндзіць кумпяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гатаванне чаго‑н. Дагатаваць абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтакла́ў, ‑лава, м.

Пасудзіна, прызначаная для награвання чаго‑н. пад высокім ціскам.

[Фр. autoclave ад грэч. autos — сам і лац. clavis — ключ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афармі́цель, ‑я, м.

Работнік па афармленню чаго‑н. Афарміцель выстаўкі. Афарміцель спектакля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для аховы каго‑, чаго‑н. Ахавальны тарыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяні́ць, ацяню, аценіш, ацаніць; зак., што.

Кінуць цень на паверхню чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́зніцтва, ‑а, н.

Промысел па перавозцы коньмі каго‑, чаго‑н. Займацца возніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)