цыто́ліз, ‑у, м.

Разбурэнне жывёльных і раслінных клетак, якое выражаецца ў іх поўным або частковым растварэнні.

[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка і lýsis — разбурэнне, растварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Асобны кусочак лістка сухога або заваранага чаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўко́ўніца, ‑ы, ж.

Дрэва або куст сямейства тутавых, лістамі якога кормяць вусеняў тутавага шаўкапрада; тутавае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шварто́ў, ‑това, м.

Трос або ланцуг для прывязвання судна да прычальных прыстасаванняў. Прымацаваць швартовамі. Аддаваць швартовы.

[Ад гал. zwaartouw.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шляк, ‑а, м.

Палоска па краі тканіны іншага колеру або іншага ўзору. Абрус з сінім шляком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэйн, ‑у, м.

У металургіі — прамежкавы або пабочны прадукт, які атрымоўваецца пры плаўцы руд каляровых металаў.

[Ад ням. Stein — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шушпа́н, ‑а, м.

Старажытнае верхняе жаночае адзенне ў выглядзе свабоднага кафтана або шырокай доўгай кашулі, сарафана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ям, ‑а, м.

Гіст. Паштовая станцыя або паселішча на паштовым тракце, дзе праезджыя мянялі паштовых коней.

[Ад цюрк. jam — паштовая станцыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Jiffy bag [ˈdʒɪfiˌbæg] n.

1. BrE вялі́кі мя́ккі канве́рт для перасы́лкі рэ́чаў, які́я мо́гуць пабі́цца або́ быць пашко́джанымі

2. пла́стыкавы паке́т для ўпако́ўкі рэ́чаў (асабліва ежы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

juice2 [dʒu:s] v. выціска́ць сок з агаро́дніны або́ садаві́ны;

Juice two oranges. Выцісні сок з двух апельсінаў.

juice up [ˌdʒu:sˈʌp] phr. v. AmE, infml надава́ць піка́нтнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)