турпа́н, ‑а, м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных з чорнай або чорна-бурай афарбоўкай і шырокай дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрматрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Роставыя рухі органаў раслін у напрамку да крыніцы цяпла або ад яе.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і tropos — паварот, напрамак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхнару́к, ‑а, м.

Інжынер або тэхнік, які адказвае за тэхніку вытворчасці і якасць прадукцыі; тэхнічны кіраўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утылізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны або служыць для перапрацоўкі якіх‑н. адходаў. Утылізацыйны цэх. Утылізацыйная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбацёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына, дошка або пасудзіна для расцірання фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланкёр, ‑а, м.

Уст. Дазорцы ў саставе бакавой або галаўной аховы ў кавалерыі 18–19 стст.

[Ад фр. flanqueur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Канал, уздоўж якога распаўсюджваюцца электрамагнітныя (радыёхвалявод) або гукавыя (акустычны хвалявод) хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызаберы́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрызаберылу. // Зроблены з хрызаберылу або з хрызаберылам. Хрызаберылавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызалі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрызаліту. // Зроблены з хрызаліту або з хрызалітам. Хрызалітавыя завушніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызапра́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрызапразу. // Зроблены з хрызапразу або з хрызапразам. Хрызапразавы кулон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)