разява назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае | грубае

Рассеяны, няўважлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэўматык назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, хворы на рэўматызм.

|| жаночы род: рэўматычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

салапяка назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае | зневажальнае

Разява, неарганізаваны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

капрыза назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Капрызны чалавек, капрызнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

капрызнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Капрызны чалавек, дзіця.

|| жаночы род: капрызніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

краязнавец назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца вывучэннем свайго краю, краязнаўствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крыхабор назоўнік | мужчынскі род | неадабральнае

Чалавек, схільны да крыхаборства.

|| прыметнік: крыхаборскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крыўляка назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае

Чалавек, які крыўляецца; ламака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лабіст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які належыць да лобі.

|| прыметнік: лабісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лежабок назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які любіць доўга спаць, гультай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)