czuć się

czu|ć się

незак. адчуваць сябе; пачуваць сябе;

czuć się niedobrze — нядобра сябе адчуваць;

jak się pan ~je? — як вы сябе адчуваеце?; як маецеся?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Гару́сціць ’прыграбаць да сябе, да сваіх рук’ (Шат.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

úmbringen

* vt забіва́ць

sich ~ — налажы́ць на сябе́ ру́кі; разм. дабі́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падця́ць

1. (адсячы, падрэзаць) (von únten) ábhauen* vt, ábschneiden* vt, ábschlagen* vt;

2. (падагнуць пад сябе або прыціснуць да сябе):

падця́ць хвост den Schwanz éinziehen*;

падця́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

падця́ць гу́бы die Líppen zusámmen- [aufeinánder]préssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самазма́нства, ‑а, н.

Зман самога сябе; унушэнне сабе таго, чаго сапраўды не існуе. [Лабановіч] сам наводзіў на сябе прыемны туман самазманства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суіцы́́д

(фр. suicide, ад лац. sui = сябе + caedere = забіваць)

юр., мед. самазабойства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

uznać się

зак. прызнаць сябе;

uznać się za pokonanego — прызнаць сябе пераможаным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prowadzić się

незак.

1. весці адно аднаго;

2. паводзіць сябе, трымаць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

związać się

зак. звязацца; звязаць сябе;

związać się obietnicą — звязаць сябе абяцаннем

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́скачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, м. і ж. (разм.).

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)