Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крыптага́мія
(ад крыпта- + -гамія)
спосаб размнажэння раслін пры дапамозе спораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
махіна́цыя
(лац. machinatio = хітрыкі)
несумленны спосаб дасягнення чаго-н., жульніцтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
псалмо́дыя
(гр. psalmodia)
спосаб спявання псалмаў у форме меладычнай дэкламацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ме́тад, ‑у, М ‑дзе, м.
1.Спосаб пазнання з’яў прыроды і грамадскага жыцця. Марксісцкі метад. Дыялектычны метад.
2. Прыём, сістэма прыёмаў у якой‑н. галіне дзейнасці. Пасеў рашылі правесці гнездавым метадам.Кулакоўскі.//Спосаб дзеяння, паводзін. Прыгледзеўшыся калісьці да Дразда, як той лёгка з дзяўчатамі жартуе, паспрабаваў гэтак зрабіць і Косця. На дзіва, ад яго слоў ніхто не смяяўся.. Ён паспрабаваў яшчэ раз — другі, кінуў гэты метад і адмежаваўся ад дзяўчат.Карпюк.
•••
Метад замяшчэння (спец.) — метад вымярэння шляхам замены пэўнай велічыні ўжо вядомай роўнавялікай велічынёй.
[Грэч. methodos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2.Гіст.Спосаб утрымання службовых асоб за кошт мясцовага насельніцтва на Русі да сярэдзіны 16 ст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стры́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1.Дзеяннепаводледзеясл. стрыгчы (у 1 знач.).
2.Спосаб падстрыгання валасоў, форма прычоскі. Медная стрыжка. Стрыжка пад бокс.
•••
Нулявая стрыжка — стрыжка нагала.
Стрыжка купонаў — атрыманне рэнты, працэнтаў з каштоўных папер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bohemia
[boʊˈhi:miə]
n.
багэ́ма f.
а) свабо́дны й во́льны спо́саб жыцьця́
б) ме́сца, дзе мастакі́ й пісьме́ньнікі вяду́ць тако́е жыцьцё
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Vórgehen
n -s
1) спо́саб дзе́яння
2) вайск. прасо́ўванне, наступле́нне
im ~ bléiben* — праця́гваць прасо́ўванне [рух напе́рад]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Заса́да ’скрытае месца; спосаб, людзі, што выкарыстоўваюцца для нечаканага нападу’. Рус., укр.заса́да ’тс’, польск.zasada ’аснова, прынцып’, в.-луж.zasada ’аснова’, ’усаджванне за кімсьці, чымсьці’, чэш., славац.zásada ’аснова, прынцып’, ’пастка’, серб.-харв.за̑сада ’прынцып’, балг.заса̀да ’засада’. Ст.-рус.засада ’атрад войска для абароны ці нападу’ (XVI ст.). Бязафіксны назоўнік з тэматычным ‑а ад дзеяслова zasěsti (< za‑sěd‑ti, гл. сядзець) і чаргаваннем галоснага з далейшай спецыялізацыяй значэння: ’месца і людзі, што сядзяць у гэтым месцы для нечаканага нападу’ > ’спосаб такога нападу’. Лядзяева, Вестник МГУ, 1959, 4, 171; Шанскі, 2, З, 61.