луза́цца несов.

1. (лопаться) тре́скаться;

струкі́ фасо́лі луза́юцца — стручки́ фасо́ли тре́скаются;

2. страд. лущи́ться; очища́ться; см. луза́ць 1;

◊ са ску́ры л. — из ко́жи лезть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цісне́нне ср., в разн. знач. тисне́ние;

ц. на ску́ры — тисне́ние на ко́же;

сце́ны пакле́ены шпале́рамі з залаты́м ~ннем — сте́ны окле́ены обо́ями с золоты́м тисне́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́ккасць ж.

1. Wéichheit f -, Geschméidigkeit f - (скуры);

2. перан. Wéichheit f -, Mílde f -, Sántftmut f -;

3. фан. Palatalität f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

веле́нь

(фр. vélin)

лепшы сорт пергаменту з цялячай скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кальцыно́з

(ад кальцый + -ноз)

адклады солей кальцыю ў скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скрофуладэ́рма

(ад п.-лац. scrofula = свінка + дэрма)

туберкулёз скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фермуа́р, ‑а, м.

1. Засцежка, спражка на чым‑н. (альбоме, каралях і пад.), звычайна ўпрыгожаная чым‑н. // Каралі з такой засцежкай-упрыгожаннем.

2. Спец. Долата для мастацкага разбярства, ціснення скуры.

[Фр. fermoir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худзі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і худзізна (у 1 знач.). З-пад скуры [каня] выразна вытыркалі рабрыны, аж іх можна было пералічыць, і чорная шэрсць на іх парудзела ад худзіны. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванаску́ры, ‑ая, ‑ае.

1. З чырвонай або чырванаватай скурай.

2. З цёмна-жоўтай, чырванаватай афарбоўкай скуры (пра індзейцаў Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі). Чырванаскурыя плямёны. // у знач. наз. чырванаску́рыя, ‑ых. Індзейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́лудзі, ‑яў; адз. няма.

1. Заразнае скурнае захворванне, пры якім на скуры пад валасамі з’яўляюцца гнойныя струпы. // Струпы, сып.

2. Заразнае захворванне раслін, у выніку якога адбываецца пашкоджанне верхніх тканак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)