абску́бці, -о́ў, -бе́ш, -бе́; -бём, -бяце́, -бу́ць; -ку́б, -бла; -бі́; -куба́ны і -ку́бены; зак., каго-што.

1. Скубучы, ачысціць (ад пер’я).

А. курыцу.

2. Скубучы, зрабіць больш роўным.

А. стог сена.

3. Сашчыпаць, паз’ядаць (траву і пад.).

Авечкі абскублі ўсе ўзмежкі.

|| незак. абскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абску́бваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Рапту́х ’вераўчаны мяшок для сена (каню ў дарогу)’ (Арх. Федар., Варл., Жд. 3, Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ), рыптю́х ’тс’ (драг., Нар. лекс.), рэпцю́х ’аброчная торба’ (івац., Жыв. сл.), рапцю́х ’сетка з вяровак для сена каню’ (докш., Янк. Мат.). Гл. рэ́птух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аббо́рыш ’пласт сена, перабраны граблямі’ (Бяльк.) < абабраць. Словаўтварэнне як у спарыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́смы, ‑аў; адз. косма, ‑ы, ж.

Разм. Пасмы валасоў, звычайна пераблытаныя, скудлачаныя. Белая, стройная рука сястры перабірала пальцамі космы [Рыгоравых] ускудлачаных валасоў. Гартны. З-пад чорнай, старой, аблавухай шапкі віселі роўна падстрыжаныя сівыя космы валасоў. Нікановіч. / Пра жмуты сена, моху і пад. Да парваных вопратак прыстала космамі сена. Бядуля. / Пра клубы, шматкі туману, дыму і пад. З лагчыны цераз пуці сунуліся шэрыя космы туману. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазу́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць зумкаць. // Зумкнуць некалькі разоў запар; празумкаць. На ўсю моц зазумкала муха, шуснула ў сена ля самай галавы — і ўсё сціхла. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенако́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенакосу. Пагоднай сенакоснаю парой, Нагружаны бухматымі вазамі, Зялёнай хмарай сунецца паром. Барадулін. // Прызначаны для касьбы травы па сена. Сенакосныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смако́цце, ‑я, н.

Тое, што і смаката. А дзядзька бы і не пачуў.. [Дзімку], усё соваў нос у пучок сена, уздыхаў: — Смакоцце, хоць сам бяры і еш... Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́бці

1. zúpfen vt (сена, шчацінне і г. д.); rúpfen vt (траву, шэрсць); zérren vt (бараду);

2. перан (турбаваць) nécken vt, stören vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нави́льник обл.

1. (большие вилы) ві́лы, -лаў ед. нет;

2. (охапка сена, соломы и т. п. на вилах) ві́лы, -лаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

подде́ть​I сов.

1. падчапі́ць; (подковырнуть) падкалупі́ць;

подде́ть ви́лами се́но падчапі́ць ві́ламі се́на;

2. перен. падкало́ць, падкалупну́ць;

подде́ть вы́думщика падкало́ць (падкалупну́ць) вы́думшчыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)