люфа назоўнік | жаночы род

  1. Паўднёвая расліна сямейства гарбузовых.

  2. Губка з высушанага валакністага плода гэтай расліны.

|| прыметнік: люфавы і люфовы.

  • Люфовая мачалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

люцік назоўнік | мужчынскі род | зборны назоўнік

Травяністая расліна з ядавітым сокам і, часцей, з жоўтымі кветкамі.

|| прыметнік: люцікавы.

  • Сямейства люцікавых (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ліяна назоўнік | жаночы род

Павойная кустовая або дрэвавая расліна, пашыраная, галоўным чынам, у трапічных і субтрапічных лясах.

|| прыметнік: ліянавы.

  • Л. лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бягонія назоўнік | жаночы род

Дэкаратыўная трапічная і субтрапічная расліна з прыгожым пярэстым лісцем і дробнымі кветкамі.

|| прыметнік: бягоніевы.

  • Сямейства бягоніевых (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

валяр’ян назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна сямейства валяр’янавых з ружовымі кветкамі, з каранёў якой вырабляюць лекавыя настойкі.

|| прыметнік: валяр’янавы.

  • Валяр’янавыя каплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фасоля назоўнік | жаночы род

Аднагадовая бабовая расліна з доўгімі вузкімі пладамі (стручкамі), а таксама самі стручкі і яе насенне.

|| прыметнік: фасолевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хна назоўнік | жаночы род

Расліна, з якой атрымліваюць жоўта-чырвоную фарбу, а таксама сама гэта фарба.

  • Х. ўжываецца для фарбавання валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

журавіны назоўнік | жаночы род

Ягадная вечназялёная расліна, што расце на мохавых балотах, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прыметнік: журавінавы і журавінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зуброўка назоўнік | жаночы род

  1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў, якая скарыстоўваецца для прыгатавання настоек, араматызацыі напіткаў.

  2. Гарэлка, настоеная на такой траве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

водарасць назоўнік | жаночы род

Ніжэйшая вадзяная расліна, у якой адсутнічае падзел на сцябло, ліст і корань.

  • Сажалка зарасла водарасцямі.

|| прыметнік: водарасцевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)