земляко́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канання зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
земляко́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канання зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
земляры́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рыцця зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зернеўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўборкі зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірыгацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ірыгацыі; арашальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каменяло́мны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны са здабычай і распрацоўкай каменю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камплекто́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які займаецца камплектоўкай, звязаны з камплектоўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падко́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падкопу (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падра́дчык, ‑а,
Асоба ці ўстанова, якія вядуць якія‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагу́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапо́лачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да праполкі, звязаны з праполкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)