лю́лька¹, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
Прылада для курэння, якая складаецца з цыбука і коўшыка для тытуню.
Пыхкаць люлькай.
|| памянш. лю́лечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. лю́лечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наву́шнікі, -аў, адз. наву́шнік, -а, м.
1. Прылада для слухання, якая надзяваецца на вушы.
Н. да плэера.
2. Частка цёплай шапкі, якая закрывае вушы, або спецыяльнае прыстасаванне для засцярогі вушэй ад холаду.
Апусціць навушнікі ў шапцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВЫШЫНЯМЕ́Р,
1) Вышынямер авіяцыйны, альтыметр, прылада для вымярэння вышыні палёту лятальнага апарата над зямлёй. Адрозніваюць бараметрычныя вышынямеры (гл. Анероід) і радыёвышынямеры. Дзеянне бараметрычных вышынямераў заснавана на залежнасці атм. ціску ад вышыні палёту. Паказвае вышыню адносна месца ўзлёту. Радыёвышынямер працуе на прынцыпе адбіцця радыёхваль ад паверхні зямлі. Паказанні адпавядаюць сапраўднай вышыні палёту.
2) Вышынямер лесатаксацыйны, прылада для вымярэння вышыні дрэў і вугла іх нахілу. Заснавана на прынцыпе пабудовы падобных трохвугольнікаў.
3) Вышынямер геадэзічны, прылада для вызначэння перавышэння адных пунктаў над другімі (гарызонтаў): нівелір, тэадаліт, экліметр і інш. геадэзічныя прылады і інструменты.
т. 4, с. 331
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
абмежава́льнік, ‑а, м.
Спец. Прылада, якая робіць немагчымай работу машыны, устаноўкі за межамі паказаных велічынь. Сашнікі сеялак абсталяваны абмежавальнікамі глыбіні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
культыва́тар, ‑а, м.
Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення ўзаранай глебы, міжрадковай апрацоўкі пасеваў, знішчэння пустазелля і пад. Прапашны культыватар. Навясны культыватар.
[Фр. cultivateur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марэо́граф, ‑а, м.
Спец. Прылада для вымярэння і аўтаматычнага запісу змянення ўзроўню вады ў адкрытым моры і на берагавых станцыях.
[Ад лац. mare — мора і грэч. graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жак, ‑а, м.
Рыбалоўная прылада: нерат з двума крыламі. Падняў кулёк. Як меддзю, карасямі Набіт да крылля рэдкавокі жак. Прануза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́сці, ‑яў; адз. няма.
Рыбалоўная прылада ў выглядзе віл. Іліко.. схапіў свае восці і ўдарам пад жабры дакончыў рыбіну. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сферо́метр, ‑а, м.
Прылада для вымярэння крывізны сферычных паверхняў (лінзаў, шкла ў акулярах і пад.), якая ўжываецца ў аптычнай прамысловасці.
[Ад грэч. sphaira — шар і metréo — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трамбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. трамбаваць.
2. Р мн. ‑бовак. Прылада, машына для трамбавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)