Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́жыць¹, -жыву, -жывеш, -жыве; зак.

Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад.

Ранены выжыў.

◊

Выжыць з розуму (разм.) — страціць памяць, здольнасць усведамляць.

|| незак. выжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выжыва́нне, -я, н.

Барацьба за в. чалавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.

Падушка прасушылася.

2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).

Трапіў пад дождж, трэба п.

|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Во́пасли ’пасля’ (Грыг.), вопысля (Бяльк.). Ад во‑ і пасля (гл.). Параўн. рус. опосля́ ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расце́рціся сов., в разн. знач. растере́ться;

фа́рба до́бра ~рлася — кра́ска хорошо́ растёрлась;

р. ручніко́м пасля́ купа́ння — растере́ться полоте́нцем по́сле купа́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адужэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў дужэйшы; які паправіўся пасля хваробы.