але́істы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае ў сабе алей, мае прымесь алею. // Які мае некаторыя якасці алею; падобны на алей. Алеістая вадкасць.
2. Блішчасты, глянцавы, як бы пакрыты алеем. Алеісты ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
успе́нены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад успеніць.
2. у знач. прым. Пакрыты пенай. Навекі запомніў душой камуніста.. На ўспененых конях, пад сцягам агністым З байцамі ўляцеў у сяло. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Расі́сты 1 ’пакрыты расой’ (ТСБМ). Звычайна ро́сны ’тс’, гл. раса́ 1.
Расі́сты 2 ’мяцёлчаты (авёс)’ (мсцісл., З нар. сл.). Параўн. польск. rzęsisty ’багаты’, балг. реси́ст ’што мае махры ці падобны да махроў’, славен. resast ’злакавы’, ’маючы вусікі’. Гл. раса́ 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
замы́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад замыліць.
2. у знач. прым. Дужа спацелы, пакрыты пенай (пра каня). Я доўга вадзіў замыленага каня, каб ён аддыхаўся і не выцягнуў ногі. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асне́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад аснежыць.
2. у знач. прым. Пакрыты снегам. А бярозы схілялі галіны На прасторны аснежаны шлях. Астрэйка. Аснежаныя зараснікі паблізу нагадвалі нейкі казачны лес. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ізалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ізаляваць.
2. у знач. прым. Адасоблены, асобны. Ізаляваная група. Ізаляваны факт.
3. у знач. прым. Пакрыты ізаляцыяй (у 3 знач.). Ізаляваныя правады. Ізаляваны дрот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капы́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да капыта, капытоў. Капытныя хваробы. // Які мае капыты. Капытныя жывёлы.
2. у знач. наз. капы́тныя, ‑ых. Назва атрада млекакормячых, у якіх фалангі пальцаў пакрыты капытамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bespatter
[bɪˈspætər]
v.t.
1) запы́рскваць (гра́зьзю)
2) пакрыва́ць
bespattered with rubies — пакры́ты рубі́намі
3) Figur. ачарня́ць каго́, кі́даць паклёп
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yeasty
[ˈji:sti]
adj.
1) дражджо́вы, дражджавы́
2) пе́ністы, пакры́ты пе́най
yeasty waves — пе́ністыя хва́лі
3) Figur. малава́жны; пусты́, легкаду́мны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Трышчаці́ннік ‘травяністая злакавая расліна Trisetum Pers.’ (ТСБМ). Як рус. трищети́нник, чэш. trojštĕtmice, славац. trojštet, з’яўляецца калькай навуковай лацінскай назвы trísetum, утворанай з tri ‘тры’ і seta (< saeta) ‘шчаціна’, ‘грыва’, ‘шорсткія валасы’ (Махэк, Jména, 288), бо сцябло і лісты расліны пакрыты шчацінай, кароценькімі калючкамі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)