узварушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., каго-што.
1. Злёгку паварушыць, разварушыць.
У. зямлю вакол дрэва.
2. перан. Вывесці са стану вяласці, пасіўнасці; расшавяліць, узняць; абудзіць, ажывіць (разм.).
У. народ.
У. успаміны.
3. перан. Выклікаць глыбокія пачуцці, узрушыць (разм.).
Вестка надта ўзварушыла яе.
|| незак. узвару́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расступі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -сту́піцца; -сту́пімся, -сту́піцеся, -сту́пяцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адышоўшы ў бакі, даць месца для праходу, праезду.
Народ расступіўся.
2. Утварыць трэшчыны, разысціся ў бакі (пра зямлю, скалы, хвалі і пад.).
|| незак. расступа́цца, -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грузі́ны, ‑аў; адз. грузін, ‑а, м.; грузінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грузінкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грузінскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ава́рцы, ‑аў; адз. аварац, ‑рца, м.; аварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аваркі, ‑рак; ж.
Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агламера́т, ‑у, М ‑раце, м.
Спец.
1. Рыхлае скапленне розных горных народ і мінералаў.
2. Спечаная ў кавалкі дробная або пылападобная руда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аджа́рцы, ‑аў; адз. аджарац, ‑рца, м.; аджарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аджаркі, ‑рак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азербайджа́нцы, ‑аў; адз. азербайджанец, ‑нца, м.; азербайджанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. азербайджанкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Азербайджанскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
армя́не, ‑мян; адз. армянін, ‑а, м.; армянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. армянкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Армянскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
башкі́ры, ‑раў; адз. башкір, ‑а, м.; башкірка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. башкіркі, ‑рак; ж.
Народ, які складае карэннае насельніцтва Башкірскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абха́зы, ‑аў; адз. абхаз, ‑за, м.; абхазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. абхазкі, ‑зак; ж.
Народ, які складае карэннае насельніцтва Абхазскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)