Verbum

пала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; зак., з кім.

Прыйсці да ладу, наладзіць узаемаразуменне, магчымасць сумеснага жыцця, дзейнасці.

П. з суседзямі.

параўнава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; зак., з кім-чым (разм.).

Тое, што і параўняцца.

|| незак. параўно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

кулём, прысл. (разм.).

1. Імкліва, перакульваючыся цераз галаву.

Паляцець к. з гары.

2. Стрымгалоў.

Кінуцца к. за кім-н.

раўнасі́льны, -ая, -ае.

Аднолькавы з кім-, чым-н. па сіле, магутнасці.

Раўнасільныя барцы.

Раўнасільныя арміі.

|| наз. раўнасі́льнасць, -і, ж.

зго́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (пагард.).

Той, хто праводзіць згодніцкую палітыку з кім-н.

|| прым. зго́дніцкі, -ая, -ае.

абно́скі, -аў, адз. абно́сак, -ска, м. (разм.).

Падношанае кім-н. адзенне, абутак; рыззё.

Хадзіць у абносках.

Насіць чужыя а.

шпег, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Тайны агент, які сочыць за кім-н., шпік².

|| прым. шпе́гаўскі, -ая, -ае.